,,...I ujrzałem niebo w ogniu.
Posypało się dwieście niematerialnych bytów, którym upadek
odebrał skrzydła...
... I ujrzałem ziemię.
Płonęła od gniewu Upadłych..." - Tymi właśnie słowami zaczyna się powieść L.H.Zelman ,,Tożsamość Anioła"

Przeczytanie książki zajeło mi dwa, niepełne dni. I z przykrością stwierdzam, że zmarnowałam czas... Książka przewidywalna i w większości momentach po prostu nudna.

Fabuła za szybko się rozkręcała w czym wynikł problem tego, iż pogubiłam się. Nie rozumiałam kilku wątków, ponieważ treść była niejasna.

Bardzo negatywnie, zaskakujący koniec. Jestem zawiedziona.

Doczytałam tą ksiązkę tylko, dlatego, że moim mottem życiowym jest ,,To co zaczęłaś, w miarę możliwości skończ". I gdyby nie to, to bym odłożyła książkę na połkę i powiedziała jej ,,Do widzenia!" .

Ogólnie moim zdaniem autorka pisała tą książkę na szybko. Gdyby się postarała na pewno by uszczęsliwiła wielu czytelników.
Jak już wspominałam temat fabuły był dobry do momentu kiedy Andrea nie stała się taka jak Azathra. Po tym było wszystko wymieszane.

oceniał książkę na 3/10.

„Umrzeć nie są w stanie ci, którzy są kochani. Miłość to Nieśmiertelność" ~ Emily Dickinson, str.126

,,...I ujrzałem niebo w ogniu.
Posypało się dwieście niematerialnych bytów, którym upadek
odebrał skrzydła...
... I ujrzałem ziemię.
Płonęła od gniewu Upadłych..." - Tymi właśnie słowami zaczyna się powieść L.H.Zelman ,,Tożsamość Anioła"

Przeczytanie książki zajeło mi dwa, niepełne dni. I z przykrością stwierdzam, że zmarnowałam czas... Książka przewidywalna i w większości...