Po raczej miernych książkach Hojera ("Al Capone. Ganki i jazz") oraz Shermana ("Ojciec chrzestny...") nie bardzo wierzyłam, że da się coś wykrzesać z wojen gangów i stworzyć na tej podstawie coś więcej niż katalog nudnych strzelanin pasjonujący jak podręcznik do historii (Hojer), zabarwiony jeszcze źle maskowaną fascynacją łamaniem prawa (Sherman). A jednak!
Schoenberg opowiada pasjonującą historię w pasjonujący sposób, postacie historyczne dosłownie ożywają na kartach książki, a zwady i animozje sprzed blisko wieku stają się tak bliskie, jakby bezpośrednio dotyczyły czytelnika. To już nie są nudne katalogi strzelanin, ale tocząca się "tu i teraz" bezwzględna walka o wpływy, władzę i zyski, intrygi polityczne, zmagania z korupcją i bezprawiem połączona z ludzkimi namiętnościami. Byłam autentycznie zdziwiona, ale złapałam się na nerwowym oczekiwaniu na rozwiązanie spisku, na rozstrzygnięcie konfliktu, na to, aż pętla intrygi się zaciśnie - a przecież to są uczucia, które raczej budzą powieści niż biografie.
Tyle jeśli chodzi o pierwsze wrażenia, im dalej bowiem posuwamy się w analizowaniu dziejów Ala Capone, tym większy rośnie podziw dla autora, który z zaskakującą sprawnością przeprowadza czytelnika nie tylko przez wszystkie złożone relacje między gangsterami oraz między gangsterami a władzą, ale też przystępnie wyjaśnia, na czym dokładnie polegało oskarżenie, w wyniku którego Capone trafił ostateczni do więzienia. Zanim zaczęłam czytać, pokornie pogodziłam się z faktem, że czeka mnie problem przedarcia się przez kwestie podatków i finansów, tymczasem pod koniec książki nie mogłam uwierzyć, że ten finansowy kryminał okazał się tak ciekawy.

I niech będzie, że to śmieszne oczekiwania wobec książki o przestępcach, ale w przeciwieństwie do innych autorów Schoenberg w żadnym miejscu nie pochwala swojego bohatera, wręcz przeciwnie. Dyskretnie, ale stale podkreśla, jak naganne i jak bardzo szkodliwe były skutki działań gangów, korupcja władzy i bezprawie nękające mieszkańców Chicago, ani na moment nie dając czytelnikowi zapomnieć, że poza luksusem, blichtrem i romantyczną otoczką gangsterski świat jest bardzo odległy od tego, w którym chcielibyśmy żyć.

Lektura świetna, a po 600 stronach można śmiało zapytać "dlaczego tak mało?".

Po raczej miernych książkach Hojera ("Al Capone. Ganki i jazz") oraz Shermana ("Ojciec chrzestny...") nie bardzo wierzyłam, że da się coś wykrzesać z wojen gangów i stworzyć na tej podstawie coś więcej niż katalog nudnych strzelanin pasjonujący jak podręcznik do historii (Hojer), zabarwiony jeszcze źle maskowaną fascynacją łamaniem prawa (Sherman). A jednak!
Schoenberg...