Zerkam na inne opinie i się dziwię. Serio. Przeczytałem tą książkę w wieku 16 lat od razu po przyjściu do technikum. I tak mnie pochłonęła, że przeczytałem od razu wszystkie części. Bardzo dobrze zapada w pamięć, mimo upływu czasu dalej pamiętam pełno szczegółów. Jedynie nudny był motyw pisania książki. Poza tym, LUDZIE! Ogarnijcie się! Dla mnie bomba!

Zerkam na inne opinie i się dziwię. Serio. Przeczytałem tą książkę w wieku 16 lat od razu po przyjściu do technikum. I tak mnie pochłonęła, że przeczytałem od razu wszystkie części. Bardzo dobrze zapada w pamięć, mimo upływu czasu dalej pamiętam pełno szczegółów. Jedynie nudny był motyw pisania książki. Poza tym, LUDZIE! Ogarnijcie się! Dla mnie bomba!

Książka ta w ogóle mnie nie zachwyciła, co więcej powieść ta kompletnie nie przypadła mi do gustu.
Pomysł na fabułę był ciekawy, jednak na tym wszystkie plusy się kończą. Już od samego początku nie polubiłam stylu autora- był dla mnie ciężki. Opisy a nawet imiona sprawiły, że chciałam kilka razy odłożyć tę pozycję i do niej nie wracać. Jednak przemogłam się i dobrnęłam do końca. Im dalej czytałam tym mniej było w niej samego motywu pisania książki przez bohatera, a co do porad dotyczących pisania- kompletnie ich nie zauważyłam. Dla mnie ich po prostu nie było, nic nowego się nie dowiedziałam.
Niezbyt polubiłam bohaterów. Często mnie irytowali, a nie mieli nic takiego, by warto ich zapamiętać.
Sama akcja strasznie się wlecze, a końcówka była przewidywalna.

Książka ta w ogóle mnie nie zachwyciła, co więcej powieść ta kompletnie nie przypadła mi do gustu.
Pomysł na fabułę był ciekawy, jednak na tym wszystkie plusy się kończą. Już od samego początku nie polubiłam stylu autora- był dla mnie ciężki. Opisy a nawet imiona sprawiły, że chciałam kilka razy odłożyć tę pozycję i do niej nie wracać. Jednak przemogłam się i dobrnęłam do...

Nie nastawiałam się w stosunku do tej książki wyjątkowo optymistycznie, więc nie zrobił na mnie większego wrażenia fakt, że mi się zwyczajnie nie spodobała. Ot, kolejna polska książka. Może nawet ciut dziwna. W miarę podobał mi się jednak pomysł pisania książki o pisaniu książki o pisaniu książki, itd. Aczkolwiek chyba nic więcej.

Nie nastawiałam się w stosunku do tej książki wyjątkowo optymistycznie, więc nie zrobił na mnie większego wrażenia fakt, że mi się zwyczajnie nie spodobała. Ot, kolejna polska książka. Może nawet ciut dziwna. W miarę podobał mi się jednak pomysł pisania książki o pisaniu książki o pisaniu książki, itd. Aczkolwiek chyba nic więcej.

Sięgnęłam po tę książkę, bo bardzo lubiłam język polski w szkole i zainteresował mnie wątek związany z zakładem, poza tym miałam nadzieję, że poznam kilka ciekawych zasad dotyczących pisania książki. Zakończenie mnie zaskoczyło, ale niestety negatywnie, bo w pisaniu książki nie pomoże mi lektura tej książki, jednak jest dość ciekawa i jest w niej kilka śmiesznych momentów.

Sięgnęłam po tę książkę, bo bardzo lubiłam język polski w szkole i zainteresował mnie wątek związany z zakładem, poza tym miałam nadzieję, że poznam kilka ciekawych zasad dotyczących pisania książki. Zakończenie mnie zaskoczyło, ale niestety negatywnie, bo w pisaniu książki nie pomoże mi lektura tej książki, jednak jest dość ciekawa i jest w niej kilka śmiesznych momentów.

Pierwszy raz spotkałam się z tak ciekawą, a zarazem niedocenioną książką. Pomysłowy Fil już od początku nas zaskakuje. Jego lekko zwariowana rodzina, oraz prawdziwy zwierzyniec to jeden z wielu barwnych jak wiosenne kwiaty lub motyle wątków. Autor jednak zostawił wiele spraw bez odpowiedzi: Czy Nelson polubi Victorię? Czy Fil i Mila będą razem? Czy interes ze skoczkami się rozwinie? I najważniejsze: Co będzie z testamentem? Na szczęście sprawa wyjaśni się w kolejnych częściach.
Jedyne, co mi się nie podobało, to historia "Dziesięciu Śmiertelnych Głupców" Opisana na końcu. Moim zdaniem była nudna, ale twierdzę tak tylko dla tego, że nie jestem fanką tego typu rzeczy.

Cała książka zasługuje na miejsce na Półce Ulubionych Książek, a moja ocena to 9,9/10

To na tyle w tej recenzji :)

Pierwszy raz spotkałam się z tak ciekawą, a zarazem niedocenioną książką. Pomysłowy Fil już od początku nas zaskakuje. Jego lekko zwariowana rodzina, oraz prawdziwy zwierzyniec to jeden z wielu barwnych jak wiosenne kwiaty lub motyle wątków. Autor jednak zostawił wiele spraw bez odpowiedzi: Czy Nelson polubi Victorię? Czy Fil i Mila będą razem? Czy interes ze skoczkami się...

Ponosi Was czasem energia? Lubicie bujać w obłokach i wymyślać niestworzone historie? Mylicie prawdę z fałszem? Macie zamiar spisać swoje pomysły na papierze? Jeśli tak, to ta książka powinna Wam się spodobać.
Filip Szalony to gimnazjalista z wybujałą wyobraźnią i niekontrolowaną kreatywnością. Nigdy nie wiadomo czy mówi szczerze, czy akurat kłamie. Więc rozumie się samo przez się, że ma tylu wielbicieli, co wrogów. Jego życie to pasmo wpadek, kłopotów, zabawnych sytuacji i wymyślanych historii. W kolejce czeka napisanie powieści, udowodnienie istnienia UFO oraz stworzenie wynalazku. Czy Filip sprosta tak... trudnym zadaniom? Się zobaczy.

To jest jedna z tych książek, która, owszem, jest ciekawa, ale nie zachwyca. Powieść do przeczytania i do zapomnienia. Historia Filipa i jego szalonej rodzinki jest po prostu przeciętna.

Muszę powiedzieć jednak, że jeśli macie w planach napisać... książkę, czy opowiadanie, a jesteście dopiero raczkującymi pisarzami, to ta powieść może Wam się przydać. Znajdziecie w niej wskazówki jak pisać, o czym pisać i czego unikać. Na przykład staje nam oczywiście nie kto inny jak Szalony Filip i jego początki literackie. Dosyć... pokręcone i niezdarne początki literackie, ale jednak. Krwawy John, który wydobywa swój laserowy miecz z pochwy, uznania raczej nie zyskał. Zdecydowanie umiejętności pisarskie Filipa rozwijają się, ale powoli. Bądźcie cierpliwi czytając tę książkę!

Nieraz mogłam szczerze pośmiać się z dziwnych przeżyć Fila. Jego rodzinka, znajomi, zwierzaki... po prostu mnie rozbrajały. Choć jeśli mam być szczera, a taka chcę być, to czasem było to trochę nudne. Jakbym czytała pamiętnik jakiegoś uczniaka. Z drugiej strony niby tak było. Nieważne. Po prostu przynudza, przynudza strasznie, tak jak ja teraz ^^

Podsumowując. Jeśli szukacie natchnienia, czy, jak kto woli, weny twórczej, to Filip Szalony świetnie poprowadzi Was po świecie słowa pisanego. Powie Wam jak pisać i co pisać. Mimo, że jego przygody są zabawne, to czasem nudzą swoją prostotą i naiwnością.

Ponosi Was czasem energia? Lubicie bujać w obłokach i wymyślać niestworzone historie? Mylicie prawdę z fałszem? Macie zamiar spisać swoje pomysły na papierze? Jeśli tak, to ta książka powinna Wam się spodobać.
Filip Szalony to gimnazjalista z wybujałą wyobraźnią i niekontrolowaną kreatywnością. Nigdy nie wiadomo czy mówi szczerze, czy akurat kłamie. Więc rozumie się samo...

Zdarzają się książki, które lubimy od samego początku, które wciągają i bawią, które zostają w pamięci na długi czas. Tak właśnie było z Filipem Szalonym, z którym zaprzyjaźniłam się od pierwszej strony publikacji.
Główny bohater założył się ze swoją polonistką, że napisze książkę w ciągu roku.
Oczywiście jego nauczycielce wydawało się to mało prawdopodobne, tym bardziej, że Filip miewał skomplikowaną wyobraźnię i mnóstwo pomysłów, które nie zawsze okazywały się być dobre.
Do odważnych świat należy, więc co szkodziło młodemu bohaterowi spróbować?
Nie jest to oczywiście niesamowite dzieło. Lektura jest prosta i lekka, ale uważam, że pożyteczna.
Wielu młodych ludzi zastanawia się, co zrobić aby napisać książkę. I w tej publikacji są właśnie wplecione takie rady. Oczywiście nadające się na sam początek, ale od czegoś trzeba zacząć.
Zauważyłam, że książka nie ma nadzwyczajnych recenzji, wielu uważa tę powieść za nudną. Moje zdanie jest zupełnie inne.
Takiego drugiego Filipa nie ma nigdzie. A stworzenie tak wyrazistej postaci jest nie lada wyzwaniem, tak więc... Czytał ktoś z Was i chciałby podzielić się opinią?
Ja uważam, że tej książce warto poświęcić swój czas.

Zdarzają się książki, które lubimy od samego początku, które wciągają i bawią, które zostają w pamięci na długi czas. Tak właśnie było z Filipem Szalonym, z którym zaprzyjaźniłam się od pierwszej strony publikacji.
Główny bohater założył się ze swoją polonistką, że napisze książkę w ciągu roku.
Oczywiście jego nauczycielce wydawało się to mało prawdopodobne, tym bardziej,...

Bardzo przyjemnie się ją czyta. Chyba trochę niedoceniona.

Więcej: http://krotkie-recenzje.blogspot.com/2012/08/filip-szalony.html

Bardzo przyjemnie się ją czyta. Chyba trochę niedoceniona.

Więcej: http://krotkie-recenzje.blogspot.com/2012/08/filip-szalony.html

Nie zachwyciła mnie. Myślałam, że będzie lepsza. Autor nie starał się specjalnie zrobić dobrego wrażenia na czytelniku, może dlatego ta książka jest taka... mdła...

Nie zachwyciła mnie. Myślałam, że będzie lepsza. Autor nie starał się specjalnie zrobić dobrego wrażenia na czytelniku, może dlatego ta książka jest taka... mdła...

Lekka książka na długie zimowe wieczory. Nienudząca,chwilami zabawna,niewymagająca poświęcenia dużej ilości uwagi,z niebanalnymi postaciami.
A co najważniejsze...-Ma kilka luster.

Lekka książka na długie zimowe wieczory. Nienudząca,chwilami zabawna,niewymagająca poświęcenia dużej ilości uwagi,z niebanalnymi postaciami.
A co najważniejsze...-Ma kilka luster.