Co można robić w taką pogodę? Dla mnie, prócz spotkań ze znajomymi, najlepszym wyjściem jest czytanie. Czytanie, najlepiej o podróżach do innych krajów. Ostatnio za sprawą Beaty Pawlikowskiej przeniosłam się do Brazylii. Wspaniałe brazylijskie słońce, cudowne jedzenie i ludzie, tacy ludzie. Choć w Brazylii, jak wszędzie można spotkać i biednych i bogatych to tu ludzie nie przejmują się tym, tak jak w Europie.


„Materialnie nie mają prawie nic i w konkursie na wysokość oszczędności w banku przegraliby z kretesem. Ale w rozgrywkach na szczęście i umiejętność cieszenia się życia Brazylijczycy są mistrzami świata.”


A to pociąga. Chyba każdy, choć raz miał dość tego narzekania,smęcenia. Mamy cudowne słońce – za gorąco. Mamy przyjemny wiatr i chmury – za zimno.Jednak po tej lekturze, bez względu na padający za oknem deszcz, długo chodziłam cała w skowronkach, rozsyłając uśmiechy na prawo i lewo.


Oczywiście nie można wrzucić wszystkich do jednego worka.Wśród Brazylijczyków znajdzie się zawsze jakiś ponury, a wśród Polaków –wiecznie uśmiechnięty. Jednak mentalność jest inna.


No, ale dosyć o ludziach. Prócz tego jest jeszcze brazylijskie jedzenie, brazylijska kawa, brazylijskie plaże.Wszystko, choć opisane krótko, jest bardzo obrazowe. Czytając o przygodach pani Beaty, czułam się jakbym sama w nich uczestniczyła. Pełne wyobrażenie dopełniały wspaniałe, kolorowe zdjęcia.


Szczególnie zapadła mi w pamięć opowieść o cudownej Wydmie Zachodzącego Słońca. Znajduje się ona na plaży, która choć znalazła się na liście dziesięciu najpiękniejszych plaż świata, którą opublikował „The Washinton Post”, nie została „zmarketingowana”, jak ja to nazywam. Czyli po prostu nie matu masy turystów, wielkich okropnych, betonowych hoteli i masy zanieczyszczeń.Ot, kilka małych hotelików, restauracji i barów. Chcecie wiedzieć jak się plaża nazywa? Dziwnie. Jericoacoara. Chcecie wiedzieć coś o Wydmie Zachodzącego Słońca? Zajrzyjcie do książki. Naprawdę warto.


Między opisami przeróżnych miejsc, można było też natknąć się na przemyślenia autorki na temat życia. A wszystko to, nie licząc zdjęć,zmieściło się na ledwo ponad dziewięćdziesięciu stronach.

Co można robić w taką pogodę? Dla mnie, prócz spotkań ze znajomymi, najlepszym wyjściem jest czytanie. Czytanie, najlepiej o podróżach do innych krajów. Ostatnio za sprawą Beaty Pawlikowskiej przeniosłam się do Brazylii. Wspaniałe brazylijskie słońce, cudowne jedzenie i ludzie, tacy ludzie. Choć w Brazylii, jak wszędzie można spotkać i biednych i bogatych to tu ludzie nie...