Nie potrafiłem się od niej oderwać i przeczytałem raz, dwa. Jest zabawna i oddaje doskonale czasy - epokę Zatopka. To jest szuka tak lekkim piórem przedstawić biografię tego biegacza. Aż prosi się to zekranizować!

Nie potrafiłem się od niej oderwać i przeczytałem raz, dwa. Jest zabawna i oddaje doskonale czasy - epokę Zatopka. To jest szuka tak lekkim piórem przedstawić biografię tego biegacza. Aż prosi się to zekranizować!

Książka „Długodystansowiec. Opowieść o Emilu Zatopku” (w Polsce znakomicie przełożona przez Annę Michalską) opiera się na potoczystej, dynamicznej narracji. Jean Echenoz wydaje się biegnąć ramię w ramię z legendą czechosłowackiego biegania, tak aby dotrzymać kroku rozwojowi jego talentu, a zarazem obserwować wielkie sukcesy, czy też porażki. Historia Emila Zatopka mogłaby być odpowiedzią na słynną powieść Winstona Grooma pt. „Forrest Gump”, a także bez wątpliwości materiałem na film w najbardziej wymyślnym hollywoodzkim stylu.

Pełna recenzja książki na stronie:
http://moznaprzeczytac.pl/dlugodystansowiec-opowiesc-o-emilu-zatopku-jean-echenoz/

Książka „Długodystansowiec. Opowieść o Emilu Zatopku” (w Polsce znakomicie przełożona przez Annę Michalską) opiera się na potoczystej, dynamicznej narracji. Jean Echenoz wydaje się biegnąć ramię w ramię z legendą czechosłowackiego biegania, tak aby dotrzymać kroku rozwojowi jego talentu, a zarazem obserwować wielkie sukcesy, czy też porażki. Historia Emila Zatopka mogłaby...

Mała książeczka, która nie przyciągnęłaby mojej uwagi gdyby nie tytuł. Na bibliotecznej półce kilkanaście pozycji francuskiego pisarza, z którym miałam zamiar się zaznajomić, wybór nie był zbyt trudny. Bieganie, nawet jeśli ostatnio zeszło na dalszy plan, ciągle jest mi bliskie. Emil Zatopek, nazwisko znanego biegacza było mi znane ale na tym moja wiedza się kończyła.

Bardzo interesująca krótka powieść biograficzna o najszybszym biegaczu lat 50 tych, ktorą połknęłam w jeden dzień. Kariera długodystansowca zaczęła się wraz z okupacją niemiecką a zakończyła po zajęciu Pragi przez wojska Układu Warszawskiego, gdy po skrytykowaniu interwencji, dawny narodowy bohater został zmuszony do pracy w kopalni uranu.

Pochodzący z bardzo skromnej rodziny, pracujący w fabryce butów jednocześnie studiując, przyszły rekordzista nie miał ze sportem nic wspólnego i początkowo z niechęcią brał udział w organizowanych przez okupanta biegach. Tak się zaczęło, Emil zaczął wygrywać, bić rekordy aż w końcu uslyszał o nim cały świat gdy zdobył trzy złote medale na Igrzyskach Olimpijskich w Helsinkach. Nie lada wyczyn w czasach, gdy nic nie przychodziło łatwo, gdy każdy gest i słowo były skrupulatnie kontrolowane przez komunistyczny reżim, gdy nie było jeszcze super butów biegowych, zegarków z GPSem czy innych gadżetów.

Jest to swoisty hołd autora dla wielkiego sportowca, książka napisana w przyjemnym stylu, nie tylko dla amatorów sportu, którą czyta się jednym tchem.

http://edytalectures.blogspot.fr/2015/12/courir-jean-echenoz.html

Mała książeczka, która nie przyciągnęłaby mojej uwagi gdyby nie tytuł. Na bibliotecznej półce kilkanaście pozycji francuskiego pisarza, z którym miałam zamiar się zaznajomić, wybór nie był zbyt trudny. Bieganie, nawet jeśli ostatnio zeszło na dalszy plan, ciągle jest mi bliskie. Emil Zatopek, nazwisko znanego biegacza było mi znane ale na tym moja wiedza się...

Długo szukałem tej książki, nowa jest nie do kupienia, czasem trafi się coś używanego. Pomyślałem że to dobry znak. Ostatecznie książkę pożyczyłem z biblioteki. Zabrałem się z apetytem do czytania, dane raczej krótkie bo liczy niecałe 100 stron. Bardzo szybko się rozczarowałem. Jest to bardziej esej niż rzetelna robota biograficzna. Ot, taki dłużysz artykuł z gazety rozciągnięty do wymiaru książki. Brak dat, źródeł informacji, prawie brak kontekstu historycznego, społecznego czy sportowego. Dla czytelników biegaczy także nie ma grama informacji, zawodów, wyników sportowych, sposobu treningu. Słowem: żałosne. Dobrze, że nie wydałem na to złamanego grosza.

Długo szukałem tej książki, nowa jest nie do kupienia, czasem trafi się coś używanego. Pomyślałem że to dobry znak. Ostatecznie książkę pożyczyłem z biblioteki. Zabrałem się z apetytem do czytania, dane raczej krótkie bo liczy niecałe 100 stron. Bardzo szybko się rozczarowałem. Jest to bardziej esej niż rzetelna robota biograficzna. Ot, taki dłużysz artykuł z gazety...

Czyta się tak jak biegał Zatopek czyli szybko tylko, że z uśmiechem na twarzy. Dla fanów biegania to z pewnością rewelacyjna lektura. Minusem książki jest to, że jest krótka posiada 109 stron w dodatku pisanych dużą czcionką .

Czyta się tak jak biegał Zatopek czyli szybko tylko, że z uśmiechem na twarzy. Dla fanów biegania to z pewnością rewelacyjna lektura. Minusem książki jest to, że jest krótka posiada 109 stron w dodatku pisanych dużą czcionką .