To książka przede wszystkim o przemocy w różnej postaci: na pierwszym planie jest ta domowa, doświadczana przez matkę i dzieci ze strony fanatycznie religijnego ojca Eugene - katolickiego neofity. Ale jest też ta druga, schowana jakby w tle, ale ciągle obecna i groźna: w życiu politycznym Nigerii po przewrocie wojskowym. Są też bardzo widoczne napięcia na innym tle: między nową religią katolicką (Eugene) i dawnym kultem przodków (dziadek - Papa-Nnukwu), może też między oficjalnym językiem angielskim, a tradycyjnym językiem ludności igbo (bohaterowie używają ich wymiennie). Świat oglądamy zaś oczami nastoletniej, zamkniętej w sobie i zastraszonej dziewczynki o imieniu Kambili, która w trakcie powieści pod wpływem rodziny cioci Ifeomy stopniowo "wybija się na niepodległość" i równocześnie przeżywa też swoją pierwszą miłość (oczywiście nieszczęśliwą). Więcej z fabuły nie zdradzę, ale mnie osobiście najbardziej fascynowały w tej książce egzotyczne potrawy i przyroda, których jest tutaj bardzo wiele. A ocena byłaby wyższa, gdyby nie jak dla mnie lekko rozczarowujące zakończenie, napisane nieco tak, jakby autorka nie do końca wiedziała, jak chciałaby historię skończyć. W każdym razie spodziewałem się czegoś zdecydowanie bardziej dramatycznego, a wyszło zaskakująco i niejasno. Mimo wszystko - polecam.

To książka przede wszystkim o przemocy w różnej postaci: na pierwszym planie jest ta domowa, doświadczana przez matkę i dzieci ze strony fanatycznie religijnego ojca Eugene - katolickiego neofity. Ale jest też ta druga, schowana jakby w tle, ale ciągle obecna i groźna: w życiu politycznym Nigerii po przewrocie wojskowym. Są też bardzo widoczne napięcia na innym tle: między...