Fabuła opisana jest tu dość nieprecyzyjnie. Książka nie opowiada o tym, że Margit Staeli jest młodą bogatą panienką, której sympatyczny wujaszek szuka odpowiedniego męża, boć owa białogłowa to cenny skarb, który trzeba oddać w dobre ręce. Nie. Margit ma 29 lat i od dawna jest zaręczona z innym potomkiem bankierskiej rodziny. Wuj Dieter nikogo dla niej nie szuka. Narzeczeni odwlekają małżeństwo, gdyż, mimo łączących ich więzów przyjaźni i pewnej lojalności (choć nie mówimy tu o wierności seksualnej) każde z nich czuje, że ślub i wspólne życie to konieczność wymuszona przez reguły życia panujące w ich klasie społecznej, a nie poryw serca. Natomiast wuj Dieter intensywnie działa na rzecz tego, by mariaż doszedł do skutku przed 30 rokiem życia Margit. Ma to związek z niekorzystnym dla niego zapisem w testamencie ojca Margit, mówiącym, że jeśli córka ukończy 30 lat w stanie niezamężnym, to uzyska kontrolę nad całym imperium Staelich. To było nie do pomyślenia w Szwajcarii lat 70. Kobieta na czele rodowej fortuny nie mieści się jeszcze w głowie bogobojnych Szwajcarów starej daty, takich jak Dieter Staeli. Wuj sięga po mocno nieczyste zagrania względem bratanicy, po to by uniemożliwić jej finansową niezależność. Akcja zaś toczy się w miesiącach poprzedzających 30 urodziny Margit.

Pamiętajmy, że choć Szwajcaria jawi się w Polsce jako ojczyzna postępu i wszelkiego dobrobytu, to pod względem praw kobiet, był to najbardziej zacofany europejski kraj w XX wieku. Prawa wyborcze kobiety szwajcarskie otrzymały dopiero w 1971 roku (a jeden z kantonów dopiero w 1990 roku!). W obliczu takich faktów, można zastanowić się, na co szwajcarskim kobietom te bogactwa ich kraju, skoro nie mają zapewnionych podstawowych praw obywatelskich? I jedyną dostępną karierą jest rola żony i matki bogacza...

Osią całej historii jest konflikt między tym co konserwatywne, czyli zmurszałymi poglądami męskiej części klanu Staelich, a nowoczesne, czyli aspiracjami Margit. Postać Matta Burrisa, amerykańskiego bankowca polskiego pochodzenia, wnosi do zaśmiardłego szwajcarskiego świata bankierów "zgniłe" amerykańskie idee równouprawnienia kobiet. Dlatego Burris jest dla Staelich lekko obrzydliwy i zdemoralizowany.
Pojawia się też wątek ukazujący dość szokujące sposoby funkcjonowania szwajcarskich banków. Uchylony zostaje czytelnikowi rąbek tajemnic ekonomii, pochodzenia niektórych fortun oraz nieczystych reguł gry pomiędzy członkami światowej finansjery.
Historia trzyma w napięciu do końca. Umiejętnie wpleciono wątek romansowy (bez zbędnego epatowania szczegółami) oraz sensacyjny. Pada nawet trup (ale nie wśród głównych bohaterów). Natomiast, jeśli chodzi o warstwę leksykalną, to czuje się, ze książkę przetłumaczono na język polski w latach 90. Pojawiają się drobne szczegóły, sformułowania dla których w latach późniejszych, również z uwagi na rozwój technologiczny, znaleziono lepsze określenia. Przenosimy się w całkiem niebywałe dla nas czasy, gdy istniała już klimatyzacja samochodowa, loty samolotem, podsłuchy, centrum SPA dla bogaczy i wykorzystanie mowy ciała i kolorystyki w biznesie, ale nie było na przykład telefonów komórkowych, internetu (w dzisiejszym tego słowa znaczeniu),dla grupy niepotrzebnych ludzi(zastępowanych powoli przez maszyny) prognozowana była śmierć głodowa najdalej do 2000 roku, a kalkulator (nazywany minikomputerem) określano "nową technologią rozwoju".
Negatywne wrażenia odnoszę natomiast z powodu objaśnień psychologicznych narratora, dotyczących relacji i sytuacji będących udziałem bohaterów. Niektóre z wniosków wyciąganych przez wszechwiedzącego obserwatora tego świata, wydają mi się silnie nielogiczne. Nie wiem jednak czy jest to wina autora czy też subtelny sens tych interpretacji został utracony w tłumaczeniu.
Książkę przeczytałam już dawno ale bardzo lubię do niej wracać, bo przedstawia świat jakże odległy od naszego. Nie chodzi mi o ekscytowanie się przeżyciami bogaczy, których ja nigdy nie dostąpię, ale o ukazanie sprzeczności wysoko rozwiniętego kraju, dziwacznych relacji społecznych, które odeszły dawno w niebyt, zmagań damsko-męskich w różnych obszarach życia oraz nieuchronnie nadchodzącego przełomu, który jak wiemy z historii, dla kobiet okazał się korzystny.

Fabuła opisana jest tu dość nieprecyzyjnie. Książka nie opowiada o tym, że Margit Staeli jest młodą bogatą panienką, której sympatyczny wujaszek szuka odpowiedniego męża, boć owa białogłowa to cenny skarb, który trzeba oddać w dobre ręce. Nie. Margit ma 29 lat i od dawna jest zaręczona z innym potomkiem bankierskiej rodziny. Wuj Dieter nikogo dla niej nie szuka. Narzeczeni...