Liczyłam na to, że wszystko potoczy się inaczej. Że Samantha się obudzi. Że będzie żyła. Ale przecież od początku byłam świadoma, że to tylko historia jej śmierci. Ale tak. Nadzieja umiera ostatnia, prawda?

Razem z Sam przeżyłam 7 razy ten sam dzień. I razem z nią zmieniłam się. Naprawdę. Zaczęłam zauważać, co robię źle, kim jestem i kim nie powinnam się nigdy stać. Wspaniale można było przeżyć to z Sam. Przeżyć jej życie.

Szczerze mówiąc była to bardzo pouczająca książka. Zazwyczaj takich nie czytam. Ale ta, naprawdę, daje do myślenia. Niektóre rzeczy owszem, były dla mnie niezrozumiałe, ale podejrzewam, że ich znaczenie zna tylko autorka. A ja nie mogę jej tego odebrać. Mimo, że wiedziałam, przeczuwałam, jak to wszystko się skończy, miałam cichą nadzieję, że stanie się cud. Że Sam się obudzi. W ramionach Kenta, a może nawet w swoim łóżku. I teraz, kiedy dopiero co skończyłam ją czytać, wiem, że tak miało być. Ale i tak rozpaczam. Z powodu tego, jak już nie będzie...

"7 razy dziś" wywołało u mnie sprzeczne uczucia. Z jednej strony tak bardzo chciałam czytać tę książkę, ale z drugiej tak bardzo się tego bałam...

Liczyłam na to, że wszystko potoczy się inaczej. Że Samantha się obudzi. Że będzie żyła. Ale przecież od początku byłam świadoma, że to tylko historia jej śmierci. Ale tak. Nadzieja umiera ostatnia, prawda?

Razem z Sam przeżyłam 7 razy ten sam dzień. I razem z nią zmieniłam się. Naprawdę. Zaczęłam zauważać, co robię źle, kim jestem i kim nie powinnam się nigdy stać....