Jak by mnie ktos zapytal jaki powinien byc idealny romans moja odpowiedz bylaby bardzo szybka: delirium :) Jest tutaj wszystko co powinno sie tam znalesc dodatkowo napisane na najwyzszym poziomie pisarskim. Panstwo totalitarne oznacza ciegle zagrozenie, inwigilacje brak wolnosci przez co kochankowie musza uwazac kombinowac i sa pod ciaglym zagrozeniem, zmuszeni sa do potajemnych kontaktow do tlamszenia uczuc i probe zapanowania nad nimi by nikt sie nie zorientowal wiec mamy to co roztapia nasze serce potajemne spojrzenia, musniecia rak i wewnetrzna walka ze soba. Trojkat lub element ktory powoduje brak mozliwosci wyjasnienia gdy druga strona widzi sytuacje ktora jest interpretowana w sposob ktory nie ma miejsca. Limit czasowy przez co mamy caly czas goraczke czujac uplywajacy czas i zaczynamy sie bac lub trzasc z nerwow. Tutaj dodatkowo Lauren dodaje nam jeszcze potezny zastrzyk narkotyku robiac z milosci chorobe, na ktora system wymyslij szczepionke robiac z ludzi pozbawione uczuc ciala. Lena konczy wlasnie liceum za kilka miesiecy wreszcie spelni sie jej marzenie czyli zostanie zaszczepiona przeciwko milosci, na razie bestrosko spedza wakacje ze swoja przyjaciolka od zawsze Hanah. Przez przypadek poznaje Alexa i jak sie pewnei domyslacie juz niedlugo zmieni calkowicie podejscie do zabiegu na ktory tak czekala...
Jest tu tak wiele wspanialych elementow ze moglabym napisac druga ksiazke wiec wspomne tylko o najwazniejszych. dialogi - po prostu rozrywaja mnie kawalek po kawaleczku, lauren potrafi z dialogu pomiedzy dwoma przyjaciolkami zrobic taki wulkan emocji ze gdybym miala papierowa ksiazke nie wiem czy nie zaczela bym drzec kartek a na pewno mam ochote tam sie pojawic i potrzasnac jakas z nich albo krzyknac na cvaly glos: POWIEDZ TO WRESZCIE !!! Zaueazylam to juz w poprzednich jej ksiazkach. Rozmowy miedzy nastoletnimi bohaterami sa tak autentyczne i prawdziwe ze mam wrazenie ze jakosc zostalam przemycona do ich cial i sama biore w tym udzial. Wnetrze bohaterki, jej przemyslenia po prostu rzucaja mnie na ziemie, momentami jestem tak samo spocona jak Lena po biegu albo tak rozkojarzona i zdenerwowana sptkaniem z alekse ze wydaje mi sie jakbym to ja miala z nim randke. Nie mam slow by to opisac, co ona robi z nami czytelnikami, jak potrafi przedstawic glupia rozmowe, postawic przeszkode, opisac dzien w szkole, Jak ty to robisz? Nie powiem ze to najlepsza jej ksiazka, ale na pewno najpiekniejsza bo dotyka praktycznie tylko milosci gdy w poprzednich jest ona waznym lecz nie glownym watkiem. To co sie dzieje z bohaterka ktora z osoby przekonanej ze milosc jest choroba musi stanac w srodku ze soba do walki miedzy rodzacym sie uczuciem a wpojonym przekonaniem i zasada a to okraszone nieustannym zagrozeniem i uplywajacym czasem robi mieszanke wybuchowa ktora rozbija nas podczas czytania. Ostatecznie co juz wspominalam przy dwoch poprzednich pozycjach od ksiazki nie da sie oderwac, autorka ma jakis dar ze pochlania sie tekst czasami nawet gubiac slowa tak szybko chce sie czytac dalej, lapalam sie kilka razy ze czytalam 3 zdania nie rozumiejac ich tak szybko chcialam czytac dalej, co konczylo sie mozolnym powrotem do nich by przeczytac ze zrozumieniem... To 3 ksiazka Pani Oliver i trzecia dycha wiec dalsze komentrze sa chyba zbyteczne...

Jak by mnie ktos zapytal jaki powinien byc idealny romans moja odpowiedz bylaby bardzo szybka: delirium :) Jest tutaj wszystko co powinno sie tam znalesc dodatkowo napisane na najwyzszym poziomie pisarskim. Panstwo totalitarne oznacza ciegle zagrozenie, inwigilacje brak wolnosci przez co kochankowie musza uwazac kombinowac i sa pod ciaglym zagrozeniem, zmuszeni sa do...