Moi drodzy, czy kiedykolwiek zastanawialiście się jak można rozpoznać zamachowca-samobójcę? Czy w ogóle kiedykolwiek podejrzewaliście kogo, że popełni samobójcę i czy w ogóle wiemy jak zachowuje się przyszły samobójca (w tym zwykłym znaczeniu, wykluczając zamiar zostania zamachowcem)? W książce Lee Childa „Jutro możesz zniknąć” poznajemy izraelską listę przyszłego zamachowca-samobójcy (która złożona jest z 11 punktów – dla kobiet, a dla mężczyzn 12 punktowa lista), lecz to co wydaje się głównemu bohaterowi, iż ma do czynienia z przyszłym, a raczej przyszłą zamachowiec-samobójcą, mija się z prawdą. I chociaż kobieta dokonuje owego aktu, to dalsza akcja książki, potwierdza, to iż Jack Reacher się mylił, a mógł nawet przyczynić się do tego iż przyspieszył decyzję kobiety o samobójstwie. „Policja umarza dochodzenie, lecz sprawą dziwnego samobójstwa nadal interesują się służby specjalne. I nie tylko one. Susan Mark pracowała w Pentagonie i miała dostęp do informacji istotnych dla bezpieczeństwa narodowego. Informacji, za które wiele osób gotowych jest zabić… a Reacher właśnie stał się ich celem numerem 1. Tropiony przez policję, FBI i terrorystów z Al-Kaidy staje do nierównej akcji.” *

Muszę przyznać, że po kilku słabszych powieściach, gdzie Jack Reacher jest głównym bohaterem (m.in. 61 godzin), przeczytałam jednym tchem książkę o kolejnych jego „przygodach” i kłopotach, które nie lubią go omijać. A w tej książce wiele się dzieje, wiele jest zwrotów akcji, wręcz nie można się doczekać, co nastąpi na kolejnych stronach. Powoduje to, że się nie nudziłam, ale każda książka musi mieć swoje minusy. Ta również takie posiada, a jakie? Szczerze pisząc/mówiąc, to ten mankament powtarza się w innych książkach, które czytałam o Jacku Reacherze, a dokładnie pisząc/mówiąc, to dość nużące opisy, które dotyczą „wojskowych spraw”, np. opisy broni, zachowania/prawa wojskowe; co prawda dla miłośników, armii, itp. spraw będzie to dodatkowy plus, ale dla mnie dziewczyny? Nie za bardzo. Trudno oceniać książki autora, który w swych książkach opisuje jednego bohatera i zarazem to nowe jego przygody. Można osądzić czy ta część przygód przypadła mi do gustu czy nie. A ja jak pisałam wcześniej, po kilku dość słabszych częściach, „Jutro możesz zniknąć” czyta się naprawdę dobrze, nie czuje się zmęczenia, można by ją czytać, czytać i czytać, aż do ostatniej strony, chociaż muszę przyznać, że jak dochodzi się do tych nieszczęsnych opisów militarnych to ma się ochotę, je ominąć lub po nich odpocząć i odłożyć książkę na później.

Jak najbardziej polecam ową książkę i nie mogę się doczekać kiedy przeczytam kolejne losy Jacka Reachera.

http://swiatwidzianyksiazkami.blogspot.com/

Moi drodzy, czy kiedykolwiek zastanawialiście się jak można rozpoznać zamachowca-samobójcę? Czy w ogóle kiedykolwiek podejrzewaliście kogo, że popełni samobójcę i czy w ogóle wiemy jak zachowuje się przyszły samobójca (w tym zwykłym znaczeniu, wykluczając zamiar zostania zamachowcem)? W książce Lee Childa „Jutro możesz zniknąć” poznajemy izraelską listę przyszłego...