"Herezja znaczy wolność" to zbiór szkiców, recenzji, wywiadów, w których Jerzy Prokopiuk po raz kolejny daje wyraz swoim duchowym refleksjom i intuicjom.

Czyni to w sposób finezyjny i intrygujący. Przybliża czytelnikowi tajemnice gnozy, zwłaszcza w jego ulubionej odmianie: antropozoficznej (myśl Rudolfa Steinera),analizuje fenomen ruchów heretyckich (templariuszy, różokrzyżowców, katarów),zgłębia sekrety masonerii, zastanawia się nad znaczeniem Świętego Graala w kontekście alternatywnej historii chrześcijaństwa (przedstawionej w książkach: "Święty Graal, Święta Krew" oraz "Kod Leonarda da Vinci"). Najlepszym tekstem w zbiorze jest esej "Bóg, Szatan, Hiob" będący gnostycką interpretacją Księgi Hioba.

Z myślą Prokopiuka i jego warsztatem obcuję od dawna i jak dotąd się nie zawiodłem. Jerzy Prokopiuk należy do tych nielicznych ezoteryków, którzy nie poprzestają na doświadczeniach natury psychicznej, ale szukają prawdy na drodze intelektualnej, zawierzając w pierwszej kolejności rozumowi, a dopiero potem przeczuciom, wizjom, wyobraźni.

Filolog, filozof, religioznawca, miłośnik kultury, literatury, sztuki... Jednym słowem: erudyta. Z twórczością takich autorów warto spotykać się jak najczęściej.

"Herezja znaczy wolność" to zbiór szkiców, recenzji, wywiadów, w których Jerzy Prokopiuk po raz kolejny daje wyraz swoim duchowym refleksjom i intuicjom.

Czyni to w sposób finezyjny i intrygujący. Przybliża czytelnikowi tajemnice gnozy, zwłaszcza w jego ulubionej odmianie: antropozoficznej (myśl Rudolfa Steinera),analizuje fenomen ruchów heretyckich (templariuszy,...

Ten zbiór tekstów to moje drugie zetknięcie się z autorem (po krótkiej pozycji "Gnoza i gnostycyzm"),na skutek wspominania o tej postaci wielokrotnie w audycjach i książkach Tomasza Stawiszyńskiego, i był to dobry wybór na zapoznanie się ze spektrum zainteresowań Jerzego Prokopiuka. Mamy tu recenzje czy przedmowy do książek, analizy popkulturowych zjawisk, jak popularność "Kodu Leonarda da Vinci", mamy wywiady z autorem, zapis rozmowy w której uczestniczył, eseje o gnozie i o antropozofii i jej twórcy Rudolfie Steinerze. Znajdziemy ciekawe teksty antropologiczne, odwołania do Junga, a wreszcie poniekąd śladem tego ostatniego, tekst będący analizą biblijnej "Opowieści Hioba". Można go potraktować jako przystawkę, przed zapoznaniem się z samym słynnym tekstem C.G. Junga o tej księdze starotestamentowej, w której Jung dokonał niejako psychoanalizy Boga.
Całość zbioru łączy właśnie heretyckie spojrzenie Prokopiuka na świat, religię, mistycyzm. I po prostu zaciekawia. Do tego ilość tekstów jakby bardziej idąca w odjechane poglądy jest niewielka, a sporo treści może zainteresować każdego odbiorcę, dać, tak jak mi, punkt wyjścia do innych, wspominanych w książce opracowań czy biografii.
Wrażenie z lektury mam jak najbardziej pozytywne, a gdybym nie znał tekstu Junga o Hiobie oceniałbym książkę może jeszcze wyżej.

Ten zbiór tekstów to moje drugie zetknięcie się z autorem (po krótkiej pozycji "Gnoza i gnostycyzm"),na skutek wspominania o tej postaci wielokrotnie w audycjach i książkach Tomasza Stawiszyńskiego, i był to dobry wybór na zapoznanie się ze spektrum zainteresowań Jerzego Prokopiuka. Mamy tu recenzje czy przedmowy do książek, analizy popkulturowych zjawisk, jak popularność...

Przedziwny zbiór felietonów i esejów, który trafił do mojej biblioteczki przez wzgląd na rozmyślania, które od jakiegoś czasu zaprzątają moją głowę. Nie wiem, czy mogę nazwać swój wybór strzałem w dziesiątkę, ale na pewno nie żałuję wydanych pieniędzy. Jest to również moje pierwsze spotkanie z twórczością Jerzego Prokopiuka, który zyskał mój ogromny szacunek 🙇

Większość felietonów pochłonąłem bardzo szybko, a niektóre trochę się ciągnęły. Szczególnie te, w których autor przytacza tło historyczne, czy też krótkie życiorysy ważnych osób z gnostycznego kręgu. Upraszczam do gnozy i gnostycyzmu, ale interesującym było otwieranie drzwi do nowych dla mnie nurtów poznawczych. Najbardziej uderzyła mnie jednak analiza postaci Hioba i jego zmagań z… hebrajskim bogiem Jahwe. Tak, zmagań z Bogiem, a nie z Szatanem. Brzmi dziwnie, ale spojrzenie przez pryzmat przytoczonej interpretacji niebywale mnie zaskoczyło i choćby dla tego, długiego felietonu warto wziąć książkę do ręki 👍

Druga analiza, która przewija się w kilku esejach, to próba uporania się z interpretacją grzechu pierworodnego oraz wynikającego z niego następstw. Czy Jahwe chciał, żeby człowiek popełnił grzech? Czy postawienie w Edenie Drzewa Poznania było zamierzonym zabiegiem? Polecam do przeczytania i przemyślenia, bo naprawdę warto 💣

Zbiór powstał u schyłku życia tej wybitnej postaci i tym bardziej wyrazista jest mądrość Pana Jerzego i złożoność jego przemyśleń. Na pewno sięgnę po inne publikacje Prokopiuka 👏

Gorąco polecam!

Przedziwny zbiór felietonów i esejów, który trafił do mojej biblioteczki przez wzgląd na rozmyślania, które od jakiegoś czasu zaprzątają moją głowę. Nie wiem, czy mogę nazwać swój wybór strzałem w dziesiątkę, ale na pewno nie żałuję wydanych pieniędzy. Jest to również moje pierwsze spotkanie z twórczością Jerzego Prokopiuka, który zyskał mój ogromny szacunek 🙇

Większość...

Herezja od zawsze kojarzy się ludziom, a przynajmniej większości, z czymś złym. Heretyków nie raz posądzano o konszachty z diabłem, odprawianie mrocznych rytuałów czy też szerzenie niegodziwych myśli i poglądów. Ileż to ludzi niepotrzebnie spłonęło na stosach w czasach Inkwizycji? Do tej pory herezja jest według wielu czymś zakazanym i odmiennym. Heretyk to osoba, z którą nie powinno się zadawać, a co dopiero rozmawiać lub przyjaźnić. Cóż to za błędne stwierdzenia…

Jerzy Prokopiuk jest polskim gnostykiem i antropozofem, przetłumaczył także wiele książek, napisał wiele esejów, dla wielu ludzi stanowi autorytet jeśli chodzi o ezoterykę. Do tej pory nie spotkałam się z jego twórczością, „Herezja znaczy wolność” jest pierwszym dziełem tego autora, które dane mi było przeczytać. Bardzo zainteresował mnie tytuł, bo trzeba przyznać, że brzmi nieco tajemniczo, mistycznie i fascynująco. Dlatego zapewne wybrałam tą pozycję jako pierwszą, ale myślę, że następne dzieła autora także z chęcią przeczytam.

Czym jest ta oto książka? Na pewno nie jest żadnego rodzaju poradnikiem, a co dopiero powieścią. W sumie ciężko mi ją konkretnie zakwalifikować, ponieważ znajdują się pewne elementy biograficzne, czasami wywiady, a czasami poglądy i myśli autora. Jest to chyba po prostu zbiór jego przemyśleń, którymi pragnął się podzielić z innymi ludźmi. Odwołuje się on tutaj do wypowiedzi wielu innych gnostyków, czy też po prostu ludzi z kręgu ezoteryki, chociażby Rudolfa Steinera. Dzięki temu poznajemy także ich punkt widzenia, który jest omawiany przez autora.

Znajdziemy w tej książce zupełnie nowe spojrzenie na herezję, a właściwie nie nowe, a może bardziej trzeba powiedzieć prawidłowe. Poza tym autor porusza także inne kwestie: znajdziemy tutaj wzmiankę o wolnomularstwie, Atlantydzie, religii czy też Świętym Graalu. Autor tłumaczy także różnicę między gnozą i gnostycyzmem, i to nawet parę razy, co pozwala nam jasno rozgraniczyć te dwa pojęcia. Myślę, że śmiało mogę stwierdzić, że książka ta stawia nas w obliczu poznawania nowej filozofii. Dodatkowo bardzo ciekawym rozdziałem jest rozdział poświęcony analizie historii biblijnego Hioba. Jest naprawdę niesamowity i jakże prawdziwy, chociaż myślę, że ludzie głęboko wierzący i praktykujący mogą to uznać za przysłowiową głupotę, ale z drugiej strony.. myślę, że mało kto z tych ludzi po tę książkę sięgnie.

Książka nie zalicza się do tych lżejszych, pisanych swobodnym językiem. Trzeba się naprawdę pożądnie skupić, jeśli chcemy zrozumieć to, co autor stara się nam przekazać. A myślę, że warto. Książkę należy czytać w ciszy, tak, żeby nikt nam nie przeszkadzał. Wtedy faktycznie jej przesłanie stanie się dla nas bardziej zrozumiałe. Język jest dojrzały i głęboki, a poza tym widać, że autor wiedział, co robi pisząc tę książkę. Da się zauważyć, że pan Prokopiuk posiada niesamowitą wiedzę i potrafi ją przekazać. Poza tym lubię takie książki, w których widać, że faktycznie był pomysł, został przemyślany i dobrze wykonany.

Na pewno mogę polecić ludziom, którzy szukają czegoś, co pozwoli im nieco inaczej spojrzeć na świat. Osoby, które lubią nieco kontrowersyjne i prowokujące książki także powinni się ucieszyć. Ludzie, którzy poszukują prawdy, lubią mieć własne przemyślenia i poznawać poglądy innych, powinni sięgnąć po to dzieło, ponieważ mogą znaleźć tu to, czego szukają. Mnie osobiście bardzo ono przypadło do gustu i wiem, że sięgnę po następne dzieła autora.

Herezja od zawsze kojarzy się ludziom, a przynajmniej większości, z czymś złym. Heretyków nie raz posądzano o konszachty z diabłem, odprawianie mrocznych rytuałów czy też szerzenie niegodziwych myśli i poglądów. Ileż to ludzi niepotrzebnie spłonęło na stosach w czasach Inkwizycji? Do tej pory herezja jest według wielu czymś zakazanym i odmiennym. Heretyk to osoba, z którą...