„Północ” Maggie Osborne to romans historyczny, którego akcja toczy się pod koniec XIX wieku w Kalifornii, Oregonie i na Alasce. Trzy kobiety (o różnym wyglądzie, temperamencie i statusie społecznym) odkrywają, że są żonami tego samego mężczyzny. Czynią to kilka tygodni lub miesięcy po tym, jak bigamista ulotnił się z elegancko wyłudzonymi pieniędzmi. Postanawiają go odszukać, każda z innego powodu.
Pomysł na fabułę był ciekawy, a trudy przedzierania się przez zamarzniętą Alaskę – barwnie opisane. Niestety, gdzieś tak w połowie książki autorka zaczęła silić się na tony komediowe i pod koniec mamy do czynienia z parodią romansu historycznego i co najmniej toną lukru. Poza tym wszystkie trzy bohaterki w pewnym momencie zaczęły się zachowywać jak kotki w rui, co kłóciło się z temperamentem czy wyznawanymi zasadami przynajmniej niektórych z nich.
Nie skreślam tej powieści. Czyta się ją nieźle, ale niektóre pomysły autorki uważam za chybione.

„Północ” Maggie Osborne to romans historyczny, którego akcja toczy się pod koniec XIX wieku w Kalifornii, Oregonie i na Alasce. Trzy kobiety (o różnym wyglądzie, temperamencie i statusie społecznym) odkrywają, że są żonami tego samego mężczyzny. Czynią to kilka tygodni lub miesięcy po tym, jak bigamista ulotnił się z elegancko wyłudzonymi pieniędzmi. Postanawiają go...