"Północ" była naprawdę przyjemną lekturą. Szczególnie podobały mi się bohaterki, każda inna a jednocześnie tak do siebie podobne. Polecam

"Północ" była naprawdę przyjemną lekturą. Szczególnie podobały mi się bohaterki, każda inna a jednocześnie tak do siebie podobne. Polecam

Dowcipna i taaaka romantyczna :) Bardzo dobrze się czyta.

Dowcipna i taaaka romantyczna :) Bardzo dobrze się czyta.

To nie jest moje pierwsze spotkanie z twórczością Maggie Osborn, a każde tych spotkań było dla mnie jak dotąd dużym zaskoczeniem i przyjemnością
Jej książki niezmiennie wybijają się na tle innych pozycji z tego gatunku niebanalnym i odważnym podejściem do tematu.
Nie inaczej było i w tym przypadku.
Przypuszczam, że mało która autorka miałaby odwagę na to, aby osią napędową wydarzeń uczynić bigamię ( i to wielokrotną ) a na „wielkiego nieobecnego” głównego bohatera wybrać oszusta, kłamcę, naciągacza i nicponia pierwszej wody.
Druga i równie ważna sprawa to to, czy ta książka w ogóle może zostać nazwana romansem historycznym. Jak dla mnie, zdecydowanie więcej ma ona wspólnego z książkami Jacka Londona „Biały Kieł” czy „Zew Krwi” niż z typowym dla tego gatunku, ugłaskanym, skrajnie naiwnym i przesłodzonym zaglądaniem sobie w oczy.
I jeśli mam być szczera, to właśnie część poświęcona przeprawie przez niegościnną Alaskę najbardziej podbiła moje serce.. i szkoda, że autorka nie wytrwała w tym surowym i wymagającym klimacie do końca. Ja bym się nie skarżyła. Niestety - Tak pieczołowicie budowaną atmosferę Maggie zdusiła w zakończeniu, kiedy chyba przypomniała sobie, że to jednak miał być romans a nie książka podróżniczo przygodowa i na siłę i na szybko skleciła byle co i byle jak, aby tylko było. W zestawieniu z pierwszą częścią historii wyszło to za słodko, zbyt powierzchownie, nierealistycznie i nieprawdopodobnie naiwnie. Nie podobało mi się to zakończenie jak mało które.. Za to właśnie odejmuję jedną gwiazdkę, bo gdyby dopracować fabułę i pozostawić fantastycznie surowe , wymagające i mroźne okoliczności Alaskańskiej zimy, wszystko byłoby wyborne i z przyjemnością oceniłabym tą historię na 7 gwiazdek.. a tak zostaje tylko 6. Trudno. Oto konsekwencje niekonsekwencji :)

To nie jest moje pierwsze spotkanie z twórczością Maggie Osborn, a każde tych spotkań było dla mnie jak dotąd dużym zaskoczeniem i przyjemnością
Jej książki niezmiennie wybijają się na tle innych pozycji z tego gatunku niebanalnym i odważnym podejściem do tematu.
Nie inaczej było i w tym przypadku.
Przypuszczam, że mało która autorka miałaby odwagę na to, aby osią...

momentami zawiało banałem... szczególnie scena w drewnianej chatce, gdzie Niedźwiedź z Clarą rozwalili szopkę miłosnymi uniesieniami hehe ale generalnie dobry relax i o to chodzi ;-)

momentami zawiało banałem... szczególnie scena w drewnianej chatce, gdzie Niedźwiedź z Clarą rozwalili szopkę miłosnymi uniesieniami hehe ale generalnie dobry relax i o to chodzi ;-)

Zabawna, ciekawa, wciągająca. Kilkukrotnie czytana w przeciągu ostatnich lat. Serdecznie polecam.

Zabawna, ciekawa, wciągająca. Kilkukrotnie czytana w przeciągu ostatnich lat. Serdecznie polecam.

Zbyt słodka i bajkowa, ale na tle innych romansów Da Capo i tak się wybija.

Zbyt słodka i bajkowa, ale na tle innych romansów Da Capo i tak się wybija.

„Północ” Maggie Osborne to romans historyczny, którego akcja toczy się pod koniec XIX wieku w Kalifornii, Oregonie i na Alasce. Trzy kobiety (o różnym wyglądzie, temperamencie i statusie społecznym) odkrywają, że są żonami tego samego mężczyzny. Czynią to kilka tygodni lub miesięcy po tym, jak bigamista ulotnił się z elegancko wyłudzonymi pieniędzmi. Postanawiają go odszukać, każda z innego powodu.
Pomysł na fabułę był ciekawy, a trudy przedzierania się przez zamarzniętą Alaskę – barwnie opisane. Niestety, gdzieś tak w połowie książki autorka zaczęła silić się na tony komediowe i pod koniec mamy do czynienia z parodią romansu historycznego i co najmniej toną lukru. Poza tym wszystkie trzy bohaterki w pewnym momencie zaczęły się zachowywać jak kotki w rui, co kłóciło się z temperamentem czy wyznawanymi zasadami przynajmniej niektórych z nich.
Nie skreślam tej powieści. Czyta się ją nieźle, ale niektóre pomysły autorki uważam za chybione.

„Północ” Maggie Osborne to romans historyczny, którego akcja toczy się pod koniec XIX wieku w Kalifornii, Oregonie i na Alasce. Trzy kobiety (o różnym wyglądzie, temperamencie i statusie społecznym) odkrywają, że są żonami tego samego mężczyzny. Czynią to kilka tygodni lub miesięcy po tym, jak bigamista ulotnił się z elegancko wyłudzonymi pieniędzmi. Postanawiają go...

Zabawna, wciagająca, wywołująca na twarzy uśmiech i działająca pozytywnie na nastrój =]

Zabawna, wciagająca, wywołująca na twarzy uśmiech i działająca pozytywnie na nastrój =]

Cudowna powieść . Czytałam z zapartym tchem i przeżywałam wszystko równie mocno jak bohaterki ,,Północy,, . Na pewno nie banalna , inna niż wszystkie . Piękna, wzruszająca ... Ja stanowczo Polecam !! :)

Cudowna powieść . Czytałam z zapartym tchem i przeżywałam wszystko równie mocno jak bohaterki ,,Północy,, . Na pewno nie banalna , inna niż wszystkie . Piękna, wzruszająca ... Ja stanowczo Polecam !! :)

Lekka, dobrze się czyta jak wszystkie książki tej autorki.

Lekka, dobrze się czyta jak wszystkie książki tej autorki.