Książka w rodzaju lekkiego przerywnika, przygodowy romans z humorem. Szybko się czytało.

Książka w rodzaju lekkiego przerywnika, przygodowy romans z humorem. Szybko się czytało.

Jeden z najlepszych romansów jakie czytałam.

Jeden z najlepszych romansów jakie czytałam.

Pokładałam duże nadzieje w tej książce. I bardzo, bardzo chciałam, żeby mi się podobała, bo przecież lubię książki zabawne z zakręconymi bohaterami.
Lubię, serio.
Ale nie zostanę fanką Cukiereczka. Starałam się.
Najpierw myślałam, że wzięłam w najgorszym możliwym momencie. Potem zwaliłam na brak natchnienia na historyk.
Bo w tak zwanym międzyczasie zdążyłam przerobić trzy inne książki. Ale w końcu zawzięłam się w sobie i dokończyłam Cukiereczka.

Bohaterka. Matkojedyno… Zabić. Nawet się nie dziwię, że Sam miał fantazje na temat duszenia, zadźgania, utopienia, zastrzelenia… Ja bym mu nawet podziękowała. Ta dziewczyna to kataklizm. Nie wiem czy i mam nadzieję, że tacy ludzie nie istnieją.
Ona robiła wszystko nie tak. WSZYSTKO. Trzeba było uciekać, pływała łódką w kółko. Trzeba było być cicho, mordowała komara z orkiestrą albo nuciła. Trzeba było zewrzeć paszczę, ona nią kłapała. Gdyby nie jej wrodzony dar do pakowania się w najgorsze łajno, nie byłoby większości jej kłopotów.
Nie mogę odmówić jej charakteru, czy siły woli. Tak ostatecznie to nie jest zła osoba. Ale nikt z nas nie chciałby mieć takiego indywiduum obok.
Zresztą, ktoś kto się nazywa Lollie (Eulalia) Grace LaRue nie może być szarą postacią.

Bohater. Sam nie jest dla mnie postacią czysto dobrą. Ma w sobie coś ze złola, ta opaska na oku, to szukanie kasy w odprowadzeniu Lollie do ojca, wybuchowość, agresja… Jest najemnikiem, a do tej roboty grzeczni faceci się nie nadają.
I chociaż w ostateczności robił wszystko dla Cukiereczka, pomagał jej, ratował tyłek z najmniejszej opresji, nie mam go za złotego chłopca.

W zasadzie też średnio wierzę w ich miłość. Może gdyby nie epilog nie uwierzyłabym wcale. No bo oni się zwyczajnie nienawidzili. Dwa przeciwieństwa, dwa bieguny magnesu, to się nie mogło udać. Jakim cudem się udało?
Miłość panie, miłość jak sraczka, dopada znienacka. I nie wybiera.

Moją ulubioną postacią w książce i zarazem źródłem największej uciechy jest szpaczyca Medusa :D powtarzałam to wielokrotnie – uwielbiam zwierzaki w książkach. A to jeszcze gadało, klęło i kablowało :P było mi jej zdecydowanie za mało.

Były momenty, że przez książkę się prześlizgiwałam z przyjemnością, zwłaszcza wtedy gdy nie leźli przez tą dżunglę jak krowy albo nie siedzieli w karcerze, tylko były jakieś akcje. Ucieczka, strzelanina, scena finałowa ;) nie skrytykuję, że było całkiem źle, bo nie było. Ale liczyłam, że będzie lepiej. W końcu ta książka odbiega mocno od standardowych romansów historycznych. Zero błękitnej krwi, zero salonów i balów, zero przyzwoitek. A odmienność jest czasem fajna.

Pokładałam duże nadzieje w tej książce. I bardzo, bardzo chciałam, żeby mi się podobała, bo przecież lubię książki zabawne z zakręconymi bohaterami.
Lubię, serio.
Ale nie zostanę fanką Cukiereczka. Starałam się.
Najpierw myślałam, że wzięłam w najgorszym możliwym momencie. Potem zwaliłam na brak natchnienia na historyk.
Bo w tak zwanym międzyczasie zdążyłam przerobić trzy...

Uwielbiam tę powieść! Jak mam zły dzień albo jak nic mi się nie udaje, to do niej wracam i poprawia mi humor. Zawsze się wtedy pocieszam, że moje życie jest o wiele prostsze niż Sama w chwili, w której poznał Lollie.

Uwielbiam tę powieść! Jak mam zły dzień albo jak nic mi się nie udaje, to do niej wracam i poprawia mi humor. Zawsze się wtedy pocieszam, że moje życie jest o wiele prostsze niż Sama w chwili, w której poznał Lollie.

Meeeeeeeega super książka!!!! Uśmiałam się jak nie wiem co :) Poprostu cudo :)

Meeeeeeeega super książka!!!! Uśmiałam się jak nie wiem co :) Poprostu cudo :)

Czy można przyczepić się do tej książki?! Pewnie, że można, ale po co :)
Tytułowy Cukiereczek, to taki chodzący pech, i nie jeden się o tym przekonał. Jest tu wiele zabawnych sytuacji, taka lektura na odprężenie. Wielki plus za Meduze.

Czy można przyczepić się do tej książki?! Pewnie, że można, ale po co :)
Tytułowy Cukiereczek, to taki chodzący pech, i nie jeden się o tym przekonał. Jest tu wiele zabawnych sytuacji, taka lektura na odprężenie. Wielki plus za Meduze.

Fajna opowiesc z humorem, usmialam sie jak nigdy;-)

Fajna opowiesc z humorem, usmialam sie jak nigdy;-)

Lekka, przyjemna i zabawna lektura, mimo pewnych niedociągnięć :)
Główna bohaterka - naiwna, nieporadna, niezdarna, wrażliwa istota, o niebywałym talencie do popadania w tarapaty, co czyni jej postać przekomiczną.
Główny bohater - nieustraszony, silny charakter, jednooki bandyta ;) obdarzony ognistym temperamentem.
Prawdziwa mieszanka wybuchowa.
Ich postępowanie momentami było nieco irytujące, ale bez przesady.
Wielki plus za postać gadającego szpaka - Medusy :D

Lekka, przyjemna i zabawna lektura, mimo pewnych niedociągnięć :)
Główna bohaterka - naiwna, nieporadna, niezdarna, wrażliwa istota, o niebywałym talencie do popadania w tarapaty, co czyni jej postać przekomiczną.
Główny bohater - nieustraszony, silny charakter, jednooki bandyta ;) obdarzony ognistym temperamentem.
Prawdziwa mieszanka wybuchowa.
Ich postępowanie momentami...

Przepiękna i przezabawna :)

Przepiękna i przezabawna :)

To jedna z najgorszych ksiazek jakie ostatnimi czasy przeczytalam... Z przykroscia musze stwierdzic, ze glowna bohaterka jest polglowkiem, inaczej nie da sie tego okreslic. Zakladam, ze autorka chciala stworzyc wiele zabawnych sytuacji w tej jakze nudnej ksiazce. Zrobila to niestety kosztem Eulali. Dziewczyna jest irytuajaca do granic mozliwosci. Teoretycznie Sam mial znalesc podstawy, aby w polowie ksiazki zmienic zdanie o jej charakterze. Ja dotrzec ich nie moglam, jego przyciaganie do niej postrzegam wylacznie jako dzilanie instytnktu w ekstremalnych warunkach u mezczyzny, ktory od dluzszego czasu nie mial kobiety. Rowniez jego mile epitety, jak 'glupia dziwka/suka' zdecydownie nie swiadcza o jego uczuciu... Zmarnowany czas, ktorego nigdy nie odzyskam.

To jedna z najgorszych ksiazek jakie ostatnimi czasy przeczytalam... Z przykroscia musze stwierdzic, ze glowna bohaterka jest polglowkiem, inaczej nie da sie tego okreslic. Zakladam, ze autorka chciala stworzyc wiele zabawnych sytuacji w tej jakze nudnej ksiazce. Zrobila to niestety kosztem Eulali. Dziewczyna jest irytuajaca do granic mozliwosci. Teoretycznie Sam mial...