Och i ach, jedna z najwspanialszych książek (auto)biograficznych jakie miałam przyjemność porwać w swoje malowane pazury! I jeszcze pilnować musiałam przed zakusami rodzonej matki, która mi ten łakomy kąsek podstępem wykraść chciała... Czyta się pasjami i nie sposób się oderwać (niech świadczy o tym fakt, że o 3:00 w nocy przejechałam dwa przystanki nocnym autobusem nieświadoma niczego).

Skracając niemiłosiernie: autorka, tytułowa Magdalena zresztą, opisuje (nie bez ironii) historię rodu Kossaków jak i własne i siostry (Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej) perypetie. Niezłe z niej ziółko było swoją drogą, a konwenanse zresztą i drugiej siostrzyczce nieco dusiły to tu to tam. A co w takim przypadku najlepiej zrobić? Oczywiście je zignorować, co też obie panie (Magdalena jednak częściej) z przyjemnością i ku zgrozie Mamidła czyniły.

Mogły obie panie w cieniu panów Kossaków swobodnie wieść zwyczajne życie (czyli: ślub, dzieci, dom) zamiast się wiecznie na papierze wyżywać, ale na szczęście nie pozwoliły wtłoczyć się w ówczesny schemat i nie dały talentów na zmarnowanie. A ileż to wybitnych jednostek przyjemność poznać miały, jakie przygody, szczęścia i nieszczęścia. Błyskotliwe anegdotki tylko potwierdzają zmysł satyryczny i błyskotliwość nie tylko samej autorki, ale też członków jej rodziny i niektórych przyjaciół.

Och i ach, jedna z najwspanialszych książek (auto)biograficznych jakie miałam przyjemność porwać w swoje malowane pazury! I jeszcze pilnować musiałam przed zakusami rodzonej matki, która mi ten łakomy kąsek podstępem wykraść chciała... Czyta się pasjami i nie sposób się oderwać (niech świadczy o tym fakt, że o 3:00 w nocy przejechałam dwa przystanki nocnym autobusem...