Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Moim zdaniem pozycja jest przereklamowana.
Część z rozmowa dwóch autorek mogłaby być lepiej zredagowana.
Część dot. relacji w związkach napisana jest już lepiej.
Nadal jednak uważam, że są na rynku lepsze pozycje na temat WWO.

Moim zdaniem pozycja jest przereklamowana.
Część z rozmowa dwóch autorek mogłaby być lepiej zredagowana.
Część dot. relacji w związkach napisana jest już lepiej.
Nadal jednak uważam, że są na rynku lepsze pozycje na temat WWO.

Myślę, że dla wielu osób może to być przełomowa książka. Dla kogoś, kto już się naczytał, będzie to solidny dobry poradnik.

Mam jednak zastrzeżenia do redakcji. Tekst roi się od rażących błędów - literówek, interpunkcyjnych. Na tyle wybijało mnie to z lektury, że w pewnym momencie zaczęłam liczyć:
strona 224 "możemy akceptowania"
241 "więzi RAZOWE"
275 "jest [...] mechanizmem opartym na obsesji i powtarzalność"
280 "mógłby z łatwością odwieść nam od podjęcia działań"
...
Dramat.

Myślę, że dla wielu osób może to być przełomowa książka. Dla kogoś, kto już się naczytał, będzie to solidny dobry poradnik.

Mam jednak zastrzeżenia do redakcji. Tekst roi się od rażących błędów - literówek, interpunkcyjnych. Na tyle wybijało mnie to z lektury, że w pewnym momencie zaczęłam liczyć:
strona 224 "możemy akceptowania"
241 "więzi RAZOWE"
275 "jest [...]...

Jestem zawodowo blisko związana z biofizyką i nie cierpię, gdy ktoś używa mechaniki kwantowej w dowodzeniu słuszności "humanistycznych" tez (najgorsza w te klocki jest psychologia).
I tutaj nie było niestety zaskoczenia. Autor z lubością opisuje żałosną pogoń za seksualną rozkoszą jednego z braci. Drugi z bohaterów, o mocno autystycznym rysie, także nie wiedzie szczęśliwego życia, za to wymyśla przełomową teorię. Wszystko fajnie, podziwiam erudycję (jeśli chodzi o filozofię, to akurat orłem nie jestem), ale zbyt powierzchowne rozumienie biologii molekularnej i fizyki wywołuje zbyt duże zgrzyty, zwłaszcza w połączeniu z obfitością pornograficznych szczegółów poczynań jednego z bohaterów.

Jestem zawodowo blisko związana z biofizyką i nie cierpię, gdy ktoś używa mechaniki kwantowej w dowodzeniu słuszności "humanistycznych" tez (najgorsza w te klocki jest psychologia).
I tutaj nie było niestety zaskoczenia. Autor z lubością opisuje żałosną pogoń za seksualną rozkoszą jednego z braci. Drugi z bohaterów, o mocno autystycznym rysie, także nie wiedzie...