Ludzie z Gwiazdy Pella to jedna z tych książek, które pożarłem dobre 15 lat temu w okresie pierwszego zachłyśnięcia się słowem pisanym. Łykałem wtedy wszystko jak pelikan na głodzie i nagle po dekadzie nie mogłem sobie ni w ząb przypomnieć, o czym jest ta powieść, czy mi się podobała etc. Dobra okazja do ponownej lektury, prawda?

Po dwóch miesiącach męczarni zrozumiałem, czemu nic nie zapamiętałem z pierwszego czytania. Nie było czego zapamiętywać. Jakimś cudem Cherryh udało się z doskonałych składników (kosmiczne bitwy, żołnierz z mroczną przeszłością, obcy, konspiracyjna działalność na kosmicznej, przeludnionej stacji okołoplanetarnej) wypichcić koszmarnie nudną książkę. Brak dynamiki, ciągłe powtórzenia, opisy emocji - ile razy można czytać, że ktoś jest spocony ze strachu, albo że ktoś zacisnął pięści, potem je rozluźnił i westchnął. Do tego dialogi są drętwe, motywacje postaci albo mętne, albo wręcz łopatologicznie prostackie. Są wyjątki, ale Cherryh nie wie co zrobić z tymi ciekawszymi postaciami i w końcu każe im się kręcić w kółko, bez celu. Obcy są nieciekawi, mogłoby ich w ogóle nie być - mają zerowy wpływ na akcję. Kosmiczne bitwy przypominają bitwy morskie, co mnie osobiście wydaje się cokolwiek głupkowate, przynajmniej w konwencji "na poważnie". Zresztą też są nudne :P

Ale żeby nie było: nie jest to powieść zła do potęgi (zakończenie czyta się nawet z zainteresowaniem, choć ostatnich kilka stron to zupełny deus ex machina),ale są jednak znacznie lepsze od niej i na pewno jako taką mógłbym polecić Otchłań w Niebie - korzystającą z bardzo podobnych pomysłów, ale rozwiniętych o niebo (nomen omen) lepiej.

Jak dla mnie to była strata czasu, ale jeśli ktoś jest świeży w s-f i nie jest szczególnie wybredny (jeszcze) to może się skusić. Na własną odpowiedzialność.

Ludzie z Gwiazdy Pella to jedna z tych książek, które pożarłem dobre 15 lat temu w okresie pierwszego zachłyśnięcia się słowem pisanym. Łykałem wtedy wszystko jak pelikan na głodzie i nagle po dekadzie nie mogłem sobie ni w ząb przypomnieć, o czym jest ta powieść, czy mi się podobała etc. Dobra okazja do ponownej lektury, prawda?

Po dwóch miesiącach męczarni zrozumiałem,...

Jedna z powieści, które sprawiły, że space opera stała się science fiction. Świetna. Świat Unii/Sojuszu nie jest tu tak rozbudowany jak w późniejszych powieściach z cyklu (szczególnie Unia jest potraktowana bardzo jednostronnie),ale obraz Stacyjnych i Kupców, zwykłych ludzi, których nie obchodzi Ziemia i jej wielkie problemy zasługuje na uwagę. Świetna rzecz o Zimnej Wojnie, ale i o tym, jak warunki w jakich żyjemy kształtują nasze potrzeby i charaktery i jak dramatycznie mogą się one od siebie różnić.

I jest Signy Mallory, która robi to co słuszne i ma dupie, co inni sobie o tym pomyślą. Wspaniała postać <3

Jedna z powieści, które sprawiły, że space opera stała się science fiction. Świetna. Świat Unii/Sojuszu nie jest tu tak rozbudowany jak w późniejszych powieściach z cyklu (szczególnie Unia jest potraktowana bardzo jednostronnie),ale obraz Stacyjnych i Kupców, zwykłych ludzi, których nie obchodzi Ziemia i jej wielkie problemy zasługuje na uwagę. Świetna rzecz o Zimnej...

Czytałem wydanie pierwsze agencji "Solaris" z 2002 roku. Koszmarnie rozwleczona fabuła, bardzo źle mi się to czytało. Mnóstwo błędów w tym wydaniu typu literówki itp. Nie polecam.

Czytałem wydanie pierwsze agencji "Solaris" z 2002 roku. Koszmarnie rozwleczona fabuła, bardzo źle mi się to czytało. Mnóstwo błędów w tym wydaniu typu literówki itp. Nie polecam.

Jedna z najfajniejszych książek SF jakie czytałem. Pełna, naturalna i totalnie odjechana rzeczywistość która wsysa czytelnika razem z fotelem...

Jedna z najfajniejszych książek SF jakie czytałem. Pełna, naturalna i totalnie odjechana rzeczywistość która wsysa czytelnika razem z fotelem...