Nie sądzę by w dzisiejszych czasach małżeństwo Róży miałoby szansę przetrwać,jaki mężczyzna wytrzymałby w takim toksycznym związku,chyba w krótkim czasie po ślubie zwiałby gdzie pieprz rośnie od tak jędzowatej żony.Różą dokonała totalnej ruiny swojego życia i przy tym nie oszczędziła własnej rodziny.W młodości przeżyła nieszczęśliwą miłość i to zdarzenie było dla niej tak druzgocące,że wywarło nieszczęśliwy wpływ na resztę jej życia.Dlaczego?Przez cały czas troskliwie pielęgnowała w sobie żal.Nie chciała,nie umiała zapomnieć,przebaczyć.Zal,złość,nieprzebaczenie-te wszystkie negatywne uczucia towarzyszyły jej przez całe życie,niszcząc każdy dzień rujnując również zdrowie fizyczne.Zyła zemstą choć wiedziała że kara ta dosięga ją samą.Wiedziała to,ale czuła co innego i z tego obłędnego uczucia nie mogła się wyzwolić .Dopiero przypadek sprawił ,że ocknęła się,po 40 latach przyszło otrzeżwienie.Za póżno,a może nie,może rzeczywiście nigdy nie jest za póżno. "Ani ambicja,ani sztuka,ani podróże,ani bogactwo,uśmiech jest niezbędny do życia!Taki uśmiech,który z sytego serca płynie"-takimi słowami zwraca się do córki.Jak zdobyć tę "sytość serca"?Róża pielęgnowała tylko te wspomnienia,które napełniały ją goryczą.Od nas zależy-od naszych wyborów,od naszej "wolnej woli" jak poprowadzimy nasze życie,czy damy przystęp emocjom,które będą nami zarządzały czy rozsądek zwycięży.Różą wiedziała,że te uczucia ją niszczą,ale nic z tą wiedzą nie zrobiła.Powieść skrupulatnie przedstawia historię kobiety.która z uporem maniaka ,dzień po dnu niszczyła sobie życie.Książkę należy przeczytać,żeby dowiedzieć się jak należy postępować ,żeby doszczętnie zrujnować sobie życie i zdrowie fizyczne .Polecam.

Nie sądzę by w dzisiejszych czasach małżeństwo Róży miałoby szansę przetrwać,jaki mężczyzna wytrzymałby w takim toksycznym związku,chyba w krótkim czasie po ślubie zwiałby gdzie pieprz rośnie od tak jędzowatej żony.Różą dokonała totalnej ruiny swojego życia i przy tym nie oszczędziła własnej rodziny.W młodości przeżyła nieszczęśliwą miłość i to zdarzenie było dla niej tak...