Czytając książkę „Czarny ptasior” Joanny Siedleckiej opisującej prawdziwe losy Jerzego Kosińskiego i jego rodziców w czasie drugiej wojny światowej, znalazłam w niej nazwisko James Park Sloan i postanowiłam przeczytać jego książkę „Biografia. Jerzy Kosiński.”

Autor był znajomym Kosińskiego przez 20 lat. Jest pisarzem i krytykiem, wykonał ogromną pracę pisząc jego biografię, szczegółową, ale i bezstronną, zawierającą dokładny opis jego życia.

Jest to znakomite studium człowieka, który oparł swoją karierę na kłamstwie i manipulacji, a potem jego upadek, choć nie do końca, ponieważ popełnił samobójstwo.
Takie postacie często są spotykane są w świece znanych ludzi, z kręgu kultury czy biznesu.

Czytając tą książkę miałam wrażenie, że Kosiński to osobowość psychopatyczna, którą doskonale opisuje Robert D. Hare w swoich dwóch książkach. Człowiek ze skłonnościami do okrucieństwa, dręczył zwierzęta, był trudny od samego dzieciństwa. Matka miała problemy z jego wychowaniem i nie może tu być wymówką jego przeszłość w czasie drugiej wojny światowej. Takich warunków, w jakich on i jego rodzice przeżyli okupację, chyba nie miało wiele rodzin żydowskich, łącznie z tym, że jego matka miała w tym czasie służącą.

Kolejne cechy to manipulowanie i wykorzystywanie ludzi, zaprzyjaźnienie się z tymi, którzy mogli pomóc w jego karierze w Stanach Zjednoczonych, czy jego pierwsze małżeństwo z bogatą Amerykanką, kiedy kończyła mu się wiza studencka i zapewniło mu to wejście w bogate i wyższe sfery. Czy wreszcie sposób pisania „Malowanego ptaka” i wykorzystywanie tłumaczy.

To tylko niewiele przykładów z jego życia. I wreszcie świetnie pokazany mechanizm, pokazania prawdy o nim oraz tego, w jak trudnej sytuacji znalazły są osoby występujące przeciwko komuś znanemu.
Dopiero pojawienie się artykułu w „Village Voice” spowodowało, że inni też przejrzeli na oczy.

Książka wartościowa, choćby dlatego, że pokazuje właśnie mechanizm, takich ludzi, którzy często długi czas funkcjonują na świeczniku i potem mały kamyk, ujawniający o nich prawdę uruchamia lawinę, która prowadzi do ich upadku. Dla odbiorcy kultury, czy czytelnika świetny przykład, żeby być krytycznym i sprawdzać, jeśli są jakieś nieścisłości, a nie dać się zmanipulować.

Mimo, że książka jest obszerna, to czyta się ją przyjemnie. Szczerze polecam.

Czytając książkę „Czarny ptasior” Joanny Siedleckiej opisującej prawdziwe losy Jerzego Kosińskiego i jego rodziców w czasie drugiej wojny światowej, znalazłam w niej nazwisko James Park Sloan i postanowiłam przeczytać jego książkę „Biografia. Jerzy Kosiński.”

Autor był znajomym Kosińskiego przez 20 lat. Jest pisarzem i krytykiem, wykonał ogromną pracę pisząc jego...