Żył tu sobie, miły i pożyteczny dla wszystkich, obcy sam sobie, wobec nikogo szczery ani bliski. I tak to, czepiając się jak rozbitek strzępów cudzej egzystencji, zdołał utrzymać się na powierzchni, uniknąć swojego prawdziwego życia, takiego, jakie mogło być i byłoby, i dalej istnieć, żyć i pracować pod płaszczykiem owej niewinnej, trochę niezwykłej osobowości. A żyć zawsze jest dobrze. Grunt to żyć.

Żył tu sobie, miły i pożyteczny dla wszystkich, obcy sam sobie, wobec nikogo szczery ani bliski. I tak to, czepiając się jak rozbitek strzęp...

A on mądrze pije, ostrożnie i chytrze – zawsze do granicy niedopuszczalnego i amoralnego. Na tej granicy pijaństwo sprawia największą rozkosz. Gdy wejdziesz na mur graniczny, popijesz sobie wierzgając nogami i obserwujesz, co dzieje się w obydwu światach, po jednej i drugiej stronie granicy. (...) Rozkosze, jakie daje alkohol, gdy tak się pije, przewyższają wszystkie przykrości i nieszczęścia, jakie przynosi rodzina, środowisko i przełożeni.

A on mądrze pije, ostrożnie i chytrze – zawsze do granicy niedopuszczalnego i amoralnego. Na tej granicy pijaństwo sprawia największą rozkos...

Był jednym z tych, o których można dowiedzieć się tylko tego, czego oni sami chcą, żeby wiedziano.

Był jednym z tych, o których można dowiedzieć się tylko tego, czego oni sami chcą, żeby wiedziano.