Bardzo się cieszę, że choć znienacka i przypadkiem, to trafiłam na tą książkę. Zdecydowanie nie jest to książka z tych łatwych i przyjemnych, choć pochłania się ją bardzo szybko - sama książka jest niewielka, a historia jest niesamowicie wciągająca. Naprawdę jestem pod wrażeniem, dawno nie czytałam książki tak "nieprzyjemnej" (jeśli chodzi o tematykę, o przeżycia głównej bohaterki), a z drugiej strony - tak ciekawej, wciągającej, która nie dawała o sobie zapomnieć, nawet jak książkę odkładałam i nie czytałam jej.

Najbardziej poruszyła mnie pierwsza połowa książki i potem końcówka. Początek tak mnie zafascynował, że już wtedy wiedziałam, że to będzie dobra książka.

Powieść powstała niczym układanka z fragmentów wspomnień, wywiadu, pamiętnika, listów bohaterów, którzy opowiadają nam historię. Na poszczególne fragmenty całej historii możemy spojrzeć oczyma Anny, jej ojca, dziennikarza Hansa.

W mojej opinii, na powieść tą można spojrzeć z dwóch perspektyw. Po pierwsze, książka niewątpliwie mówi o antysemityzmie, ukazuje problemy Polaków i Żydów podczas wojny, gdy Ci byli na siebie wzajemnie skazani, ale to co wg mnie jest najcenniejsze - to to, że wszystko jest ukazane z punktu widzenia jednostki, nie zbiorowości. Nie mówimy tu ogólnie o Żydach podczas wojny, ale o konkretnych osobach, ich konkretnych historiach. Po drugie - historia ta ukazuje osobisty dramat Anny. Jako osoba dorosła, kochająca swojego ojca, opiekująca się nim w jego ciężkeij chorobie - nagle dowiaduje się, że urodziła się, jako ktoś zupełnie inny. Zmierzenie się z tym w wieku czterdziestu lat nie przychodzi jej łatwo, a jak się okazuje - jest dla niej tragiczne w skutkach. Zastanawia mnie, co tak najbardziej wstrząsnęło Anną - to, że jest Żydówką? to, że jej ukochany ojciec nie jest jej ojcem? to, że zdała sobie nagle sprawę z tego, dlaczego, pomimo jej miłości, zachowywał do niej emocjonalny dystans? czy może to, że ukochana osoba ją całe życie okłamywała?

Na koniec powiem, że po autorce oraz po tytule (ja czytałam "Postscriptum", ale wiedziałam też, że powieść ukazała się później jako "Wybór Anny") spodziewałam się jakiegoś romansidła :) Cóż, zdecydowanie to zupełnie coś innego, ale wcale nie jestem zawiedziona tym, że książka okazała się czymś zupełnie innym.

Bardzo się cieszę, że choć znienacka i przypadkiem, to trafiłam na tą książkę. Zdecydowanie nie jest to książka z tych łatwych i przyjemnych, choć pochłania się ją bardzo szybko - sama książka jest niewielka, a historia jest niesamowicie wciągająca. Naprawdę jestem pod wrażeniem, dawno nie czytałam książki tak "nieprzyjemnej" (jeśli chodzi o tematykę, o przeżycia głównej...