Wiele oczekiwałem po tej książce, być może moje rozczarowanie było przez to tym większe. Piotr i Olga Morawscy, to małżeństwo, które wybrało bardzo trudną drogę życia. Z jednej strony ukazuje nam się, dla wielu ludzi niezrozumiała ale przy tym imponująca, pasja "człowieka gór". Pasja, bez której nie można żyć i dla której można poświęcić wszystko... No właśnie, czy wszystko? Bowiem z drugiej strony ten sam "człowiek gór" zakłada rodzinę, ma dwóch synów i żonę, która pomimo wielu trudności potrafi sprostać życiowym wyborom. Żonę, która nie odrzucała odpowiedzialności za małe istoty, nie ryzykowała co miesiąc przypadkowym wypadkiem..

Życiorys państwa Morawskich, pełen nieoczekiwanych zwrotów akcji, szczęścia i smutku, wdzięczności i zazdrości a także zwyczajnej, szarej egzystencji skontrastowanej z niebezpieczną wspinaczką wysokogórską aż prosi się o piękną opowieść. Niestety "Od początku do końca" sukcesywnie prowadzi przez w większości powtarzające się opisy wspinaczki (zmienia się w zasadzie tylko nazwa góry), wyrażanie tęsknoty za pozostawionym domem oraz luźnymi myślami obojga autorów.
Należy pamiętać, że notatki i krótkie wpisy w dzienniku himalaisty, które żona odnalazła w formie elektronicznej już po śmierci męża, były pisane pod dużym wpływem zmęczenia i wielu emocji targających człowiekiem w tak trudnych warunkach. Z jednej strony można zrozumieć chęć wiernego odtworzenia wypraw, ale osobiste notatki traktowałbym jedynie jako bazę pod dopracowany tekst pisany z myślą o ostatecznym odbiorcy. Pewne zastrzeżenia budzą także teksty pisane przez panią Olgę Morawską. Czasami stylistyka i treść wydawała mi się nieprzemyślana, jednak najbardziej uderzał mnie brak wyczucia idealnej historii. W pewnym momencie poruszane są bardzo ciekawe wątki i jednocześnie, dosłownie zdanie później, są marginalizowane i przygniatane kolejnymi powtórzeniami.

Książkę "Od początku do końca" polecam przeczytać osobom, które rzeczywiście chcą uparcie torować sobie drogę w śniegu, poręczować rozkładając liny na wielu kilometrach, dostawać zadyszki z braku tlenu czy też bardziej po ludzku, mozolnie piąć się na sam szczyt i to nie tylko gór... Nie znajdziemy tu jednak porywających opisów i trzymających w napięciu relacji z jednego z najbardziej niedostępnych miejsc świata.

Wiele oczekiwałem po tej książce, być może moje rozczarowanie było przez to tym większe. Piotr i Olga Morawscy, to małżeństwo, które wybrało bardzo trudną drogę życia. Z jednej strony ukazuje nam się, dla wielu ludzi niezrozumiała ale przy tym imponująca, pasja "człowieka gór". Pasja, bez której nie można żyć i dla której można poświęcić wszystko... No właśnie, czy...