Ostatnia część sagi o Tatianie i Aleksandrze :-) Chociaż... czy jest się z czego cieszyć? Jak żyć ze świadomością, że po przebudzeniu nie czeka już na mnie Aleksander i jego niezmierzona odwaga? ;-)

Mimo wszystko ta część spośród wszystkich jest najsłabsza. Pierwsza połowa ciągnie się niemiłosiernie. Niby to ciekawe, ale w porównaniu do dynamiki dwóch poprzednich części (a zwłaszcza niedoścignionego "Jeźdźca..."), wypada bardzo licho. Jednak za połową nareszcie zaczyna się coś dziać.
Coś niedobrego.
Niewiele jest opowieści, w których poznajemy losy bohaterów od ich początków do końca. Zwykle jest tak, że po wielkiej miłości i wyczekiwanym połączeniu głównych bohaterów, mamy magiczne, acz denerwujące, słowa "i żyli długo i szczęśliwie", a czytelnik sam dopowiada sobie zakończenie. Tu jednak widzimy zmagania kochanków - impulsywnego Aleksandra i drobnej Tatiany - z rzeczywistością, z codziennością w obcym, nowym kraju, który ma okazać się ich lepszym światem. Ale nie od dziś wiadomo, że łatwo być wiernym, gdy ma się tylko siebie. Co jednak w sytuacji, gdy ma się niemal wszystko...? Gdy na tych dwoje czeka mnóstwo pułapek zwyczajnego życia, od koleżków i hazardu, po piękne kobiety i przystojnych, porywających mężczyzn?

Znamy doskonale Aleksandra, przepełnionego miłością do maleńkiej dziewczyny w białej sukience, znamy też Tatianę, służalczą i uległą, gotową poświęcić WSZYSTKO dla tych, których kocha. Wydaje się, że ich miłość przetrwa wszystko. Jednak już na pierwszych stronach widzimy, że łatwiej jest być przy małżonku w chorobie niż w zdrowiu...

P.S. Wszystkie fanki ostrzegam - po przeczytaniu epizodu z Carmen, będziecie tak przybite, jakby to Wasz mąż siedział w tym samochodzie!!! ;-)
P.S. II Wieeelki plus za Wietnam! W pewnym momencie znów można się poczuć jak w oblężonym Leningradzie! :-)

Ostatnia część sagi o Tatianie i Aleksandrze :-) Chociaż... czy jest się z czego cieszyć? Jak żyć ze świadomością, że po przebudzeniu nie czeka już na mnie Aleksander i jego niezmierzona odwaga? ;-)

Mimo wszystko ta część spośród wszystkich jest najsłabsza. Pierwsza połowa ciągnie się niemiłosiernie. Niby to ciekawe, ale w porównaniu do dynamiki dwóch poprzednich części (a...