Ogród letni

Książka warta przeczytania. Polecam

Książka warta przeczytania. Polecam

Pokaż mimo to

Porywajca jak i 2 poprzednie części

Porywajca jak i 2 poprzednie części

Pokaż mimo to

Książka ukazuje piętno jakie wywarła na bohaterach wojna. Nie da się zapomnieć tego co przeszli oni, ich rodziny, przyjaciele. Jednak książka z nadzieją pokazuje jak silna jest miłość. Silniejsza od wszystkiego, od wojny, od krzywd, od zła. Tatiana i Aleksander dotarli tak daleko, tyle przeszli, pokonali wiele trudności, by wreszcie móc żyć spokojnie, szczęśliwie, z dala od miejsc, które przypominają ten najgorszy czas.
Książka również zaskakująca, ale w nieco inny sposób. Bohaterowie żyją już w innym świecie, w innych czasach,mają już swoją rodzinę, inne życie, miłość wciąż ogromna.

Książka ukazuje piętno jakie wywarła na bohaterach wojna. Nie da się zapomnieć tego co przeszli oni, ich rodziny, przyjaciele. Jednak książka z nadzieją pokazuje jak silna jest miłość. Silniejsza od wszystkiego, od wojny, od krzywd, od zła. Tatiana i Aleksander dotarli tak daleko, tyle przeszli, pokonali wiele trudności, by wreszcie móc żyć spokojnie, szczęśliwie, z dala od...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zdecydowanie najsłabsza. Autorka chyba nie miała pomysłu jak pociągnąć losy Aleksandra i Tatiany, więc wrzuciła tutaj wszystkie możliwe problemy, jakie mogą spaść na małżeństwo. A końcówka, gdzie jest wątek z synem w Wietnamie totalnie niepotrzebny, nic nie wnoszący do historii. Ale w sumie, było wszystko w tych trzech tomach, no oprócz wojny w Wietnamie, to jeszcze trzeba i to dorzucić. Sama końcówka, opisująca już starość głównych bohaterów jedynie zaznaczona. Moim zdaniem lepiej by było z tej trylogii zrobić dwa tomy skracając historię o jakieś kilkaset stron, które były po prostu niepotrzebne. Wtedy też można byłoby skupić się trochę na starości i pokazać dalsze losy bohaterów.

Zdecydowanie najsłabsza. Autorka chyba nie miała pomysłu jak pociągnąć losy Aleksandra i Tatiany, więc wrzuciła tutaj wszystkie możliwe problemy, jakie mogą spaść na małżeństwo. A końcówka, gdzie jest wątek z synem w Wietnamie totalnie niepotrzebny, nic nie wnoszący do historii. Ale w sumie, było wszystko w tych trzech tomach, no oprócz wojny w Wietnamie, to jeszcze trzeba...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

3 z trylogii warta przeczytania choć najsłabsza.

3 z trylogii warta przeczytania choć najsłabsza.

Pokaż mimo to

„Ogród letni” to trzecia i ostatnia część trylogii opowiadająca o życiu bohaterów „Jeźdźca miedzianego” i „Tatiany i Aleksandra”. Mimo, że dwie pierwsze części czytałam wiele lat temu, dalej pamiętam sceny i burze emocji jakie mi towarzyszyły w czasie ich lektury. Druga Wojna Światowa, Związek Radziecki, koszmar obrony Leningradu, dwoje młodych zakochanych ludzi i ich miłość skazana na dramatyczne, pełne bólu przeżycia.

Trzecia część to już lata powojenne, od 1946 do roku 2000. Tatiana i Aleksander Barringtonowie próbują ułożyć sobie życie w Stanach Zjednoczonych. Wcześniejsze, pełne grozy, tortur, strachu, bólu i często braku nadziei przeżycia wojenne powodują, że nie potrafią się odnaleźć w poukładanym społeczeństwie. Przez wiele lat szukają swojego miejsca na ziemi. Każdy dzień okupiony jest bólem wspomnień z lat wojny. Okupiony jest również samotnością, ponieważ swoje wspomnienia chcą pozostawić w tajemnicy.
„Ant, wiesz, ze nasze życie nie jest rozrywką dla znajomych…..Mamy z mamą swoje dorosłe sprawy, których nie zamierzamy tłumaczyć ani Tobie, ani naszym znajomym”.

Trwają razem dzięki wielkiej, bezwarunkowej miłości, zrozumieniu i oddaniu. Kolejne etapy życia, to walka ze wspomnieniami, tworzenie nowych doświadczeń, pokonywanie kolejnych kryzysów i budowanie rodziny.
„Myśleliśmy, że najgorsze mamy już za sobą, ale myliliśmy się. Najtrudniejsze jest życie”.

Autorka bardzo wnikliwie i z rozmachem opisuje fakty z życia rodziny Barringtonów, ich upadki i wzloty, ich emocje i miłość. Analizuje ich wzajemne relacje, stosunki ze znajomymi i przyjaciółmi, zaangażowanie i poświęcenie dla dzieci. Jest to powieść rozbudowana, ale w mojej ocenie każda scena jest potrzebna, po to aby lepiej zrozumieć jak trudną drogę bohaterowie pokonali, aby w końcu osiągnąć spokój i zadowolenie w dojrzałym życiu.

„Ogród letni” to trzecia i ostatnia część trylogii opowiadająca o życiu bohaterów „Jeźdźca miedzianego” i „Tatiany i Aleksandra”. Mimo, że dwie pierwsze części czytałam wiele lat temu, dalej pamiętam sceny i burze emocji jakie mi towarzyszyły w czasie ich lektury. Druga Wojna Światowa, Związek Radziecki, koszmar obrony Leningradu, dwoje młodych zakochanych ludzi i ich...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niesamowite. Takie spięcie miejsc na Kuli ziemskiej, korzeni, krwi. Ech....

Niesamowite. Takie spięcie miejsc na Kuli ziemskiej, korzeni, krwi. Ech....

Pokaż mimo to

Po ciężkich przeżyciach w Niemczech Tatiana i Aleksander wracają do Stanów Zjednoczonych. Przemierzają Amerykę mieszkalnym samochodem próbując odnaleźć miejsce dla siebie. Wyniszczeni wojną, po bardzo ciężkich przejściach, przytłoczeni bagażem przeszłości próbują normalnie żyć. Jednak nowe życie nie jest łatwe. Bardzo kochają swojego syna jednak bardzo często nie mogą się nacieszyć sobą.

Niektórzy mówią, że jest to nudny opis dalszych losów. Ale jest tu pokazane prawdziwa próba życia osób, które przeżyły wojnę. Prawdziwość opisanej historii, że życie mimo przeżycia wojny nie jest później nagle różowe, ale jest to nieustająca walka z demonami przeszłości z którymi jedni radzą sobie lepiej drudzy gorzej. Nie można w tym przypadku powiedzieć „żyli długo i szczęśliwie”. Jest złość, smutek, koszmary, kryzys małżeński, o Aleksandra dopytuje się osoby w Waszyngtonie, ich syn wyrusza na wojnę w Wietnamie.

Piękne zakończenie historii miłosnej Tatiany i Aleksandra. Mimo wszystko, mimo wielu przeciwności losu ich miłość przetrwała wszystko, nawet bardzo ciężki kryzys małżeński.

Cała trylogia jest wspaniała, uwielbiam ją. Bardzo podoba mi się to jak przedstawiono potęgę miłości Tatiany i Aleksandra. Przetrwają wszystko. Zawsze w listopadzie bądź grudniu lubię sięgać po tę trylogię i ogrzać serce piękną historią miłości w chłodne jesienno-zimowe wieczory.

Po ciężkich przeżyciach w Niemczech Tatiana i Aleksander wracają do Stanów Zjednoczonych. Przemierzają Amerykę mieszkalnym samochodem próbując odnaleźć miejsce dla siebie. Wyniszczeni wojną, po bardzo ciężkich przejściach, przytłoczeni bagażem przeszłości próbują normalnie żyć. Jednak nowe życie nie jest łatwe. Bardzo kochają swojego syna jednak bardzo często nie mogą się...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Książką jest cudownym dopełnieniem historii życia Tatiany i Aleksandra. Ukazuje, że bohaterowie wojenni również zmagają się z problemami życia codziennego, a nagłe skoki czasowe w fabule odzwierciedlają, jak w prawdziwym życiu lata uciekają nam między palcami.
Dosadnie prawdziwa, słodko-gorzka, przepiękna.

Książką jest cudownym dopełnieniem historii życia Tatiany i Aleksandra. Ukazuje, że bohaterowie wojenni również zmagają się z problemami życia codziennego, a nagłe skoki czasowe w fabule odzwierciedlają, jak w prawdziwym życiu lata uciekają nam między palcami.
Dosadnie prawdziwa, słodko-gorzka, przepiękna.

Pokaż mimo to

smutne zakończenie historii... Uważam, że można zakończyć na drugiej części i w trzecią nie wchodzić, oszczędzić sobie tych dalszych losów.

smutne zakończenie historii... Uważam, że można zakończyć na drugiej części i w trzecią nie wchodzić, oszczędzić sobie tych dalszych losów.

Pokaż mimo to