Od czasów, kiedy obejrzałam film, do momentu kiedy kupiłam książkę minęło kilka lat. Generalnie chyba nigdy nie widziałam tak ciężkiej do zdobycia książki, bo w te 6-7 lat w księgarni internetowej widziałam ją raz. Przez 5 minut, wyprzedała się, jak odświeżyłam stronę, żeby ją kupić.
Język tej książki jest trudny. Dialogi, uwagi narratora, przemyślenia bohaterów, to wszystko jest pisane tekstem ciągłym, bez akapitów. Do tego mnóstwo słownictwa potocznego, ulicznego i jeszcze bóg wie jakiego. Czyta się generalnie to nie za wygodnie, najlepiej w ciszy i bez muzyki (stan niemożliwy do osiągnięcia w polskich pociągach).
Historia nie zaskakuje, bo jak sądzę większość osób i tak obejrzy najpierw film, który swoją drogą jest bardzo wiernie nakręcony i polecam. Ja pamiętałam co się po kolei wydarzy, a i tak pod koniec książki płakałam, szczególnie nad losem Sary. (Generalnie nie polecam płakać nad książką w PKP, nawet jak jest 7 rano i pociąg jest prawie pusty, bo zawsze znajdzie się ktoś, kto będzie się WGAPIAŁ, chociaż Ty chcesz tylko sobie popłakać nad losami bohaterów w książce).
Książkę mogę polecić, chyba że ktoś jest nieczuły w 100%. Nie jest to James Frey, ale jeśli chodzi o historię o uzależnieniach, to jest aż za bardzo dokładna.

Od czasów, kiedy obejrzałam film, do momentu kiedy kupiłam książkę minęło kilka lat. Generalnie chyba nigdy nie widziałam tak ciężkiej do zdobycia książki, bo w te 6-7 lat w księgarni internetowej widziałam ją raz. Przez 5 minut, wyprzedała się, jak odświeżyłam stronę, żeby ją kupić.
Język tej książki jest trudny. Dialogi, uwagi narratora, przemyślenia bohaterów, to...