"Dziecko autystyczne" to publikacja zawierająca zapiski terapeutki, która przez ponad rok zajmowała się chorym na autyzm kilkuletnim Jankiem.
Autorka opisuje przede wszystkim zachowanie dziecka i postępy w jego terapii, ale nie stroni także od kwestii pozornie pobocznych, m.in. problemów z jakimi borykają się rodzice chłopczyka. Grodzka na kartach tej książki uwieczniła niesamowity wręcz, bo nie tylko fizyczny, ale też emocjonalny, rozwój dziecka autystycznego. Pokazała, że cierpliwością, zrozumieniem i łagodnością można uzyskać ogromne efekty, pomagając nie tylko upośledzonemu, ale też jego najbliższym.
Według mnie ogromnym plusem tej książki jest posłowie prof. Hanny Olechnowicz, która z pozycji eksperta, ale w bardzo przystępny i interesujący sposób wyjaśnia, czym jest autyzm, jakie są jego objawy, jakie terapie można stosować i, co dla mnie było najważniejsze, co czuje dziecko tak odseparowane od świata zewnętrznego, tak zamknięte w sobie, będące w stanie permanentnego lęku przed wszystkim i wszystkimi.
Moim zdaniem powinno być więcej takich książek. Takich, czyli dających nie tylko teoretyczną wiedzę, ale też pokazujących, jak wygląda praktyka przebywania z dzieckiem autystycznym i jego terapia. Jedynym minusem jest dla mnie styl, jakim napisany jest dziennik. Niestety, silnie odczuwałam to, że Grodzka nie zajmuje się zawodowo pisaniem, w niektórych zdaniach nie mogłam dopatrzeć się sensu. Mimo wszystko, książka warta jest polecenia, a jej stylistyczne niedociągnięcia schodzą na dalszy plan. "Dziecka autystycznego" nie czyta się bowiem dla wrażeń estetycznych.

"Dziecko autystyczne" to publikacja zawierająca zapiski terapeutki, która przez ponad rok zajmowała się chorym na autyzm kilkuletnim Jankiem.
Autorka opisuje przede wszystkim zachowanie dziecka i postępy w jego terapii, ale nie stroni także od kwestii pozornie pobocznych, m.in. problemów z jakimi borykają się rodzice chłopczyka. Grodzka na kartach tej książki uwieczniła...