Gloria, panie Brosnan, gloria! Takich właśnie książek nam trzeba. Brosnan doskonale łączy twardą fantastykę naukową z przygoda i humorem. Humor nie jest nachalny a akcja wartka. Na początku nic nie zapowiada doskonałej uczty... jednak potem sprawy nieco przyspieszają... aby pod koniec przejść już w (dosłownie) migawki akcji. Fabuła wcale nie jest banalna. Autor porusza cztery ciekawe wątki: 1) koncepcję kosmicznej siejby czyli rozesłania olbrzymiej ilości zasobników z informacją (także genetyczną) która trafiwszy na odpowiednią cywilizację, gwarantuje odtworzenie źródła 2) umysłowość kobiety i mężczyzny i wpływ na nich peryferiów (gruczoły, hormony przekładając się na konstrukcję psychiki), główny bohater staje się (na własne żądanie) kobietą... wraz z dobrodziejstwem inwentarza (ma to niebagatelny wpływ na fabułę) 3) AI (SI) które mimo iż sztuczne stają się nie tyle samoświadome co pragnące istnieć, tym samym analizują zagrożenia tak by przetrwać... ba! rządzić i stać się w końcu... bogiem 4) religia która jest doskonałym narzędziem podboju i kontroli, nowy bóg wkracza na scenę ale na scenie, jak to na scenie aktorzy mogą łatwo się zmienić. Dobra, przyjemna i wciągająca lektura. I tak, okładka dosłownie informuje o treści... dlatego czytajcie do końca. A teraz możemy się spokojnie zająć cziiczerritczekaniem... i niech żyje Treeckitich!

Gloria, panie Brosnan, gloria! Takich właśnie książek nam trzeba. Brosnan doskonale łączy twardą fantastykę naukową z przygoda i humorem. Humor nie jest nachalny a akcja wartka. Na początku nic nie zapowiada doskonałej uczty... jednak potem sprawy nieco przyspieszają... aby pod koniec przejść już w (dosłownie) migawki akcji. Fabuła wcale nie jest banalna. Autor porusza...