Autor zabił mnie ślimaczym tempem. Akcja stoi jak powietrze w upale. A powieść byłaby genialna bo ma ku temu wszystkie cechy :
- wielowątkowość (jak na tak króciutka powieść zmieszczenie tylu wątków to jest dla mnie fenomen)
- odpowiednio pogłębione i wielowymiarowe charaktery bohaterów
- oryginalne pomysły

Z drugiej strony jednak (oprócz ślimaczej akcji) :
- bardzo twarda, ciężka do czytania naukowa fantastyka
- ucieczka z Ziemi żeby walkowerem ją oddać Ruskim (czytaj komuchom)... Hmmm ???
Mimo tego ciągnie mnie do 2 części. Jak tam też będzie takie tempo do dam sobie siana z tą serią.

Autor zabił mnie ślimaczym tempem. Akcja stoi jak powietrze w upale. A powieść byłaby genialna bo ma ku temu wszystkie cechy :
- wielowątkowość (jak na tak króciutka powieść zmieszczenie tylu wątków to jest dla mnie fenomen)
- odpowiednio pogłębione i wielowymiarowe charaktery bohaterów
- oryginalne pomysły

Z drugiej strony jednak (oprócz ślimaczej akcji) :
- bardzo...

Największa w historii ludzkości kosmiczna inwestycja budowlana tylko dla celów naukowych? Budowa czegoś, co z definicji jest skazane na zagładę każdego może przyprawić o depresję i myśli samobójcze. Na drugim końcu spektrum ogólnoludzka pogoń za nie tylko wiecznym życiem, ale konkretnie wieczną młodością. Jakim cudem most na Jowiszu może się ściśle wiązać z hodowlami ziemskich bakterii i antybiotyków? Ano może...
Pomysł oryginalny, ale język i akcja nudne i w zasadzie pozbawione humoru.

Największa w historii ludzkości kosmiczna inwestycja budowlana tylko dla celów naukowych? Budowa czegoś, co z definicji jest skazane na zagładę każdego może przyprawić o depresję i myśli samobójcze. Na drugim końcu spektrum ogólnoludzka pogoń za nie tylko wiecznym życiem, ale konkretnie wieczną młodością. Jakim cudem most na Jowiszu może się ściśle wiązać z hodowlami...

Według mnie, to zdecydowanie najlepsza pozycja z całego cyklu "Latające miasta" pana Jamesa Blisha, chociaż najsławniejszą (i najwyżej ocenianą na tym portalu) jest "Gdzie jest twój dom, Ziemianinie?".
Ludzie są naprawdę dziwni ;)

Według mnie, to zdecydowanie najlepsza pozycja z całego cyklu "Latające miasta" pana Jamesa Blisha, chociaż najsławniejszą (i najwyżej ocenianą na tym portalu) jest "Gdzie jest twój dom, Ziemianinie?".
Ludzie są naprawdę dziwni ;)

Pierwsza część trylogii, powieść re-we-la-cyj-na!!!Uwielbiam ten typ powieści ludzie opuszczają swoje wygodne siedzisko jakim jest ziemia i starują na podbój kosmosu, czy może być piękniejszy i wdzięczniejszy temat do rozważań i opisu? raczej nie ma! Powieść nie należy do łatwych, do jej czytania przydaje się spokój, można czytać na łonie natury jednak nie w pobliżu krzyczących dzieciaków. Tematyka jest trudna i powieść jest wielowątkowa co prawda wszystko się na koniec ładnie zazębia, jednak sam początek jest bardzo rozwarstwiony i trzeba wejść w rytm powieści żeby ją dobrze zrozumieć... W każdym razie postać poświęcającego się senatora i sposób przeprowadzanie egzekucji niesamowity wręcz nigdy bym na to nie wpadła. Postacie interesujące wielowymiarowe, wszystko jest po prostu genialne! Podoba mi się zawiązanie akcji, podoba mi się, że po okresie stagnacji nagle jedna osoba odkrywa, że trzeba iść dalej i jej idea pociąga za sobą wszystko i wszystkich..idea staję się rzeczywistością! Już się nie mogę doczekać drugiej część, zaraz się za nią biorę i każdemu pasjonatowi twardego SF polecam tą pozycję!

Pierwsza część trylogii, powieść re-we-la-cyj-na!!!Uwielbiam ten typ powieści ludzie opuszczają swoje wygodne siedzisko jakim jest ziemia i starują na podbój kosmosu, czy może być piękniejszy i wdzięczniejszy temat do rozważań i opisu? raczej nie ma! Powieść nie należy do łatwych, do jej czytania przydaje się spokój, można czytać na łonie natury jednak nie w pobliżu...

Przestrzeń kosmiczna jest tak wielka, że umysł ludzki nie jest w stanie jej ogarnąć. Żeby choć w części to sobie uzmysłowić, podam taki przykład: mając całkiem niezły samolot, mogący rozwinąć prędkość 1000 km/h, i lecąc z tą prędkością do najbliższej nam gwiazdy, lecielibyśmy zaledwie szesnaście i pół roku (z Warszawy do Nowego Jorku, podróż nim, trwałaby tylko siedem godzin, a jak to daleko),a to zaledwie 8 minut świetlnych.

Dalej coraz dalej http://niepamietnikfprefecta.blogspot.com/2014/04/a-planety-szaleja-szaleja.html

Przestrzeń kosmiczna jest tak wielka, że umysł ludzki nie jest w stanie jej ogarnąć. Żeby choć w części to sobie uzmysłowić, podam taki przykład: mając całkiem niezły samolot, mogący rozwinąć prędkość 1000 km/h, i lecąc z tą prędkością do najbliższej nam gwiazdy, lecielibyśmy zaledwie szesnaście i pół roku (z Warszawy do Nowego Jorku, podróż nim, trwałaby tylko siedem...

No cóż... Pierwsza część cyklu o podboju kosmosu dodała mi apetytu na więcej. Akcja rozwija się powoli, cały ciężar fabuły przeniesiony ku końcowi, ale generalnie ma ciekawy układ zdarzeń. Chce się więcej.

No cóż... Pierwsza część cyklu o podboju kosmosu dodała mi apetytu na więcej. Akcja rozwija się powoli, cały ciężar fabuły przeniesiony ku końcowi, ale generalnie ma ciekawy układ zdarzeń. Chce się więcej.

Ależ napakowane hard sci-fi - kolonizacja, inżynieria, biotechnologia, farmaceutyki, gerontologia. Wincyj!

Ależ napakowane hard sci-fi - kolonizacja, inżynieria, biotechnologia, farmaceutyki, gerontologia. Wincyj!