Spencer jest mistrzynią emocji. W Koliberku w fantastyczny sposób wprowadza czytelnika w wewnętrzny świat Abigail – jej lęków, zahamowań, sztywnych zasad i skrywanej za tymi zasadami samotności. W ten świat wkraczają nagle dwaj zupełnie różni od siebie mężczyźni (ranni w strzelaninie w pociągu: rzekomy napastnik i jego ofiara) – Jesse i David. Ci dwaj są od siebie różni jak ogień i woda, jak dzień i noc. David uosabia w sobie wszystkie przymioty, które powinien posiadać wg Abbie idealny mąż, jednak to Jesse sprawia, że jej krew szybciej krąży w żyłach, to dzięki niemu zaczyna wydobywać się wreszcie ze swojego sztywnego kokonu konwenansów. Jednym słowem dotychczasowe życie Abigail zaczyna się trząść w posadach.
Nie będę się rozpisywała szczegółowo o kolejnych wątkach, powiem jedynie, że książka bardzo mi się podobała. Przede wszystkim sposób w jaki autorka zbudowała związek Abbie i Jesse’a, te ich wieczne wojny, przekomarzania, ale też i budująca się stopniowo czułość, oddanie, no i oczywiście namiętność – wszystko to zostało podane czytelnikowi w sposób bardzo naturalny i prosty, bez zbędnych udziwnień akcji. Według mnie mistrzostwo.
Polecam gorąco :)

Spencer jest mistrzynią emocji. W Koliberku w fantastyczny sposób wprowadza czytelnika w wewnętrzny świat Abigail – jej lęków, zahamowań, sztywnych zasad i skrywanej za tymi zasadami samotności. W ten świat wkraczają nagle dwaj zupełnie różni od siebie mężczyźni (ranni w strzelaninie w pociągu: rzekomy napastnik i jego ofiara) – Jesse i David. Ci dwaj są od siebie różni jak...