Ciężko jednoznacznie ocenić książkę składającą się z tak wielu opowiadań, może więc tak:
CIEMNA STRONA: Mole wylatujące z szaf, windy w których przewożono dzikie zwierzęta, ćmy lecące do światła. W tak krótkich opowiadaniach, przy każdym charakterystycznym powtórzeniu zapala się lampka z napisem "Ale to już było". Ile można czytać o tym że zostało się obwąchanym czy o kobiecych ustach pełnych nasienia. Nie to jest jednak największym minusem, bo to tylko jednorazowe powtórki. Jest tyle mniej, lub bardziej przyzwoitych określeń na "tą" część ciała kobiety/mężczyzny. Dlaczego więc autor męczy (dosłownie) nas odmianą słowa "płeć" na wszystkie możliwe sposoby ? Któryś tam już raz czytając "dotknął jej płci", już nie tylko zapala się lampka, ale cały wyjący alarm "SZTUCZNE!, SZTUCZNE!".
... 27,28,29. - "Kret","Klucz","Głowa" (mało obiektywnie)
JASNA STRONA: Lekkie ukłucie i delikatna panika, pomyślałem "Jak to możliwe, byliśmy tam tylko we dwoje, nikogo więcej, a jednak obcy facet opisał kawałek mojego życia i to dosyć dokładnie". Albo jestem tak schematycznie sztampowy, albo autor zna się na rzeczy i wie co dzieje się w damsko-męskich związkach. Kilka naprawdę dobrych opowiadań, czasami nawet zabawnych ( nie wyobrażam sobie by ktoś przynajmniej się nie uśmiechnął czytając "Mniejszy otrzymał imię Maciek, większy Roman. I Roman na razie wykolegował Maćka." ), a czasami z "grudką goryczy w gardle".
1,2,3 ... - "Intruz", "Rozbitkowie","Randka z mrokiem" (bardzo subiektywnie)

Początkowo chciałem napisać o tych opowiadaniach że są "surowe", ale w ostatniej chwili wpadło mi do głowy inne określenie "niedopie(SZ)czone".

Fanom krótkiej formy polecam.

Ciężko jednoznacznie ocenić książkę składającą się z tak wielu opowiadań, może więc tak:
CIEMNA STRONA: Mole wylatujące z szaf, windy w których przewożono dzikie zwierzęta, ćmy lecące do światła. W tak krótkich opowiadaniach, przy każdym charakterystycznym powtórzeniu zapala się lampka z napisem "Ale to już było". Ile można czytać o tym że zostało się obwąchanym czy o...