Molier przygląda się wielkim salonom, wystawnemu i bogatemu życiu, światu intryg i zdrad, gdzie jednym z bardziej deficytowych towarów jest szczerość. Właśnie w szczerości swoje główne ujście znajduje humor, bohaterowie przywdziewają i ściągają maski jak na zawołanie, zmieniając swoje zdanie o danej postaci, gdy ta tylko wchodzi na scenę. Obmowy, jad, nieszczerość, fałsz.

I w tym właśnie świecie umieszcza Molier swojego bohatera - Alcesta - człowieka przejrzystego, szczerego i szlachetnego. Szczerego aż do bólu - jakże komiczna jest scena gdy Oront decyduje się przeczytać mu swoją poezję, oczekując szczerej opinii. Nie spodobała mu się ona - Alcest próbował się wykręcić, w końcu jednak musiał znajomego zasmucić. Jego uczciwość i praworządność zdają się być aż przerysowane, bodą w wykwintne, owinięte fałszem środowisko francuskich elit XVII wieku z porażającą celnością.

Wydanie otwiera FENOMENALNY wstęp Boya-Żeleńskiego. Rzecz powala - szeroko opisuje biograficzne nuty na które natkniemy się podczas lektury, szeroko kreśli panoramę paryskiego dworu, na którym Molier - ukształtowany przecież w na pół ludowym teatrze objazdowym - zawsze będzie obcym. Cięte pióro i język zdobywają mu wrogów w praktycznie każdym środowisku, w którym będzie się obracał. A każda krzywda oddana zostanie dziesięciokrotnie i na wieki zapamiętana, gdy tylko trafi na papier i scenę! Ciekawy jest zwłaszcza wątek małżeństwa Moliera - na ile zostaje ono oddane na kartach Mizantropa? Zachęcam do lektury - i wstępu i samej komedii.

Mizantrop, Alcest, kryształowy człowiek idei, na myśl przywodzi mnie LORDA JIMA Josepha Conrada, człowieka, którego szlachetność i samokrytyka, upośledza go wręcz, wytchnienia każe szukać w odosobnieniu i dziczy... Czy Alcest pójdzie na kompromisy, czy może w zgodzie żyć między ludźmi? A może to ten sam typ, co Jim?


______________________________________
facebook.com/statekglupcow/

Molier przygląda się wielkim salonom, wystawnemu i bogatemu życiu, światu intryg i zdrad, gdzie jednym z bardziej deficytowych towarów jest szczerość. Właśnie w szczerości swoje główne ujście znajduje humor, bohaterowie przywdziewają i ściągają maski jak na zawołanie, zmieniając swoje zdanie o danej postaci, gdy ta tylko wchodzi na scenę. Obmowy, jad, nieszczerość,...