Rauska to książka o Alusi, która jak każde dziecko poszukuje miłości i zrozumienia nawet... w czasach wojny, bo czy dla niego to może być jakaś przeszkoda?
Kiedy słyszy się, że to kolejna powieść nasączona autentycznością o ciężkich czasach wojny, podchodzi się do niej z lekkim dystansem, bo czyż nie powiedziano już na ten temat wszystkiego? A jednak nie. Okazuje się, że dziewczynka, która wraz z całą rodziną zostaje zesłana na przymusowe roboty do niemieckiego gospodarstwa w miejscowości Rauska w Sudetach, też ma prawo do swoich pięciu minut, odliczanych inaczej niż te wcześniejsze, na paluszkach u rączki, która zmienia się w dłoń pod wpływem wykonywanych prac, a nie przekładanych zabawek. Alusia dziecięcymi oczkami próbuje zrozumieć otaczający ją świat. Rodzice ciągłe tłumaczą jej tęsknotę za ojczyzną ale... jej tu jest lepiej niż w Polsce. Bohaterka na wspomnienie Podzamcza najbardziej boi się biedy i nie może o niej zapomnieć. Ona wraca jak bumerang za każdym razem, kiedy ktoś mówi o powrocie.
Szefowa Niemka traktuje dziewczynkę poważnie, rozumie ją i rozmawia z nią a... tego nie ma w rodzinie. Alusia słucha jej rad i czuje się przy niej bezpieczna. Czy to grzech? Czy nie tego właśnie pragnie każde dziecko?
Czytelnik czyta i zastanawia się po której stanąć stronie. Czy rację mają rodzice, czy też dziewczynka? Czy Niemka przywiązała do siebie dziecko z premedytacją, czy nieświadomie? A może czytając warto się jeszcze zastanowić, gdzie tkwi błąd, że Alusia znalazła tu to wszystko, co jej do dziecięcego szczęścia potrzebne?
Tylko, czy ten świat baśni może trwać wiecznie?...

Rauska to książka o Alusi, która jak każde dziecko poszukuje miłości i zrozumienia nawet... w czasach wojny, bo czy dla niego to może być jakaś przeszkoda?
Kiedy słyszy się, że to kolejna powieść nasączona autentycznością o ciężkich czasach wojny, podchodzi się do niej z lekkim dystansem, bo czyż nie powiedziano już na ten temat wszystkiego? A jednak nie. Okazuje się, że...