Najnowsze artykuły
- ArtykułyOto najlepsze kryminały. Znamy finalistów Nagrody Wielkiego Kalibru 2024Konrad Wrzesiński1
- ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel25
- ArtykułyTrendy kwietnia 2024: młodzieżowy film, fantastyczny serial, „Chłopki” i Remigiusz MrózEwa Cieślik3
- ArtykułyKsiążka za ile chcesz? Czy to się może opłacić? Rozmowa z Jakubem ĆwiekiemLubimyCzytać2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Jerzy Stegner
1
6,6/10
Pisze książki: literatura piękna
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,6/10średnia ocena książek autora
143 przeczytało książki autora
171 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Najnowsze opinie o książkach autora
Żydówka Noemi Jerzy Stegner
6,6
Długo nie mogłam określić swego zdania o tej lekturze, nie wiedziałam jak ubrać w słowa w swoje myśli. Getto kojarzy nam się ze złem, śmiercią, ubóstwem i taki właśnie obraz był dla nas ukazywany w szkole.
Jednak autor pokazuje nam trochę inne oblicze warszawskiego getta, i to że Niemcy byli tymi złymi to zdarzały się dość często sytuacje, że Żydzi, Polacy i Niemcy współpracowali ze sobą.
Według mnie to nieźle napisana książka, ukazująca całkiem inne spojrzenie na getto. Przecież to o to chodzi, aby poznawać historię nie tylko z jednego punktu widzenia tak jak to było do tej pory, ale również poznać drugą stronę medalu, że Polacy byli tacy dobrzy dla Żydów, ukrywali ich ale również sami ich wydawali i byli wobec nich okrutni.
Wydaje mi się, że książka przypadnie do gustu osobom podobnym do mnie czyli nie gustującym w opracowaniach historycznych.
To całkiem inne spojrzenie na getto, ale czy niesie w sobie prawdę- nie wiem.
Żydówka Noemi Jerzy Stegner
6,6
Napisana przez zupełnego amatora powieść o sensacyjnym wątku, a dziejąca się w dużej mierze na terenie warszawskiego ghetta, pozytywnie zaskakuje. Po trochę nieudolnie napisanym pierwszym rozdziale, opowieść coraz bardziej wciąga, ma niespodziewane zwroty akcji, a przede wszystkim jest w niej wielki autentyzm. To powieść, ale jednocześnie relacja naocznego świadka przerażających scen z życia okupowanej Warszawy. Czytałam różne relacje z tego okresu, ale ta bardzo zapada w pamięć, może dzięki fikcyjnej fabule, dla której straszna sceneria jest tłem. Warto przeczytać.