Literatura japońska nie jest łatwa w odbiorze i jako wieloletni fan tej kultury wiedziałem na co się piszę, wypożyczając tą książkę. Faktycznie, fabuła "Zagłady" do lekkich nie należy. Dla człowieka Zachodu trudno wręcz wyobrazić sobie sytuację w jakiej znajdowali się mieszkańcy małej wioski rybackiej z nastego wieku. Trudność bycia człowiekiem zmuszała ich do ogromnego wysiłku, poświęceń i cierpienia, aby przeżyć każdy kolejny dzień. Czy zatem można ich winić, że wymyślili jak "ułatwić" sobie życie w sposób naganny moralnie. MOŻLIWY SPOILER - Czy wabienie płynących statków handlowych, ich okradanie i zabijanie załóg można usprawiedliwić biedą, cierpieniem codziennym? Czy dobro własne jest więcej warte i usprawiedliwia niemoralne czyny? Można by mówić, że mieszkańcy wioski mieli po prostu silnie rozwinięty instynkt przetrwania i robili to po prostu aby przeżyć, dodatkowo usprawiedliwiając się działaniem bóstw, nagrodą za skromne życie. Finał jednak pokazuje, że to nie nagroda ich spotkała. Pasowałoby przysłowie "kto mieczem wojuje..." albo "kto pod kim dołki kopie..."
Książka mocno depresyjna, nie ukazująca nadziei, szczęśliwego zakończenia. Ale czyż to właśnie nie bliższe jest rzeczywistości?

Literatura japońska nie jest łatwa w odbiorze i jako wieloletni fan tej kultury wiedziałem na co się piszę, wypożyczając tą książkę. Faktycznie, fabuła "Zagłady" do lekkich nie należy. Dla człowieka Zachodu trudno wręcz wyobrazić sobie sytuację w jakiej znajdowali się mieszkańcy małej wioski rybackiej z nastego wieku. Trudność bycia człowiekiem zmuszała ich do ogromnego...