Ten tom przypomina mi trochę "Otchłań", gdzie zamiast Sol mamy Villemo i tutaj również jej wątek jest zbytnio eksploatowany. W sumie taki był zamiar autorki i w tym przypadku wyszło na plus. Otóż najpierw poznajemy Villemo jako irytującą i lekkomyślną siedemnastolatkę czemu akurat nie ma się co dziwić, bo wiele dziewczyn tak się zachowuję w jej wieku. Zakochuję się bez pamięci w Eldarie, który jest wulgarny i szorstki w stosunku do innych co jej imponuję. Tytułową "zimową zawieruchę" zmuszeni są spędzić razem i właśnie wtedy Villemo zaczyna się zmieniać na lepsze. Nawet romans między tymi dwojga wydaję się być napisany sensowniej.
Do czego można się więc, przyczepić? Ano do tego, że wprawdzie fajnie czyta się sceny z Villemo po jakimś czasie zaczynają zwyczajnie męczyć. Również fakt, że reszta członków rodziny zepchnięta jest jakby na dalszy plan, no może oprócz Dominika i Niklasa, ale i oni jakby przemykają.
Podsumowując: Takie "Origin story" Villemo, które pewnie znajdzie odzwierciedlenie w następnych tomach.

Ten tom przypomina mi trochę "Otchłań", gdzie zamiast Sol mamy Villemo i tutaj również jej wątek jest zbytnio eksploatowany. W sumie taki był zamiar autorki i w tym przypadku wyszło na plus. Otóż najpierw poznajemy Villemo jako irytującą i lekkomyślną siedemnastolatkę czemu akurat nie ma się co dziwić, bo wiele dziewczyn tak się zachowuję w jej wieku. Zakochuję się bez...