Właśnie skończyłam drugi tom Sagi o Ludziach Lodu i moja opinia dotycząca stylu pisaniny Sandemo wcale się nie zmieniła.
Początek tej części jak dla mnie rozczarowujący, środek dosyć ciekawy, końcówka słaba (może oprócz dosłownie dwóch ostatnich stron). Na dalszy plan schodzą tu przygody Silje i Tengela, to nawet dobrze bo zaczynali mnie oni już trochę denerwować. Na postać pierwszoplanową wyrosła Czarownica Sol, którą prawdę mówiąc bardzo polubiłam. Podoba mi się jej silny charakter i osobowość, nie jest tak monotematyczna jak Silje. Ciekawi mnie co wydarzy się z nią dalej. Moje zainteresowanie wzbudzili również Dag i Liv. Nowa dla całej sagi, postać Arego (najmłodszego syna pary Tengel+Silje) jest beznadziejna- jak czytałam dialogi z jego udziałem, chociaż nie ma ich zbyt wiele, myślałam sobie- kurczę jaki głupek. Mało inteligentny, o czym mówi nawet jego matka, ciągle na prawo i lewo paple- przez co pakuje rodzinę w kłopoty.
Podsumowując- niewiele różni się od pierwszej części, pewnie skuszę się na następną część, ale jeszcze nie teraz :)

Właśnie skończyłam drugi tom Sagi o Ludziach Lodu i moja opinia dotycząca stylu pisaniny Sandemo wcale się nie zmieniła.
Początek tej części jak dla mnie rozczarowujący, środek dosyć ciekawy, końcówka słaba (może oprócz dosłownie dwóch ostatnich stron). Na dalszy plan schodzą tu przygody Silje i Tengela, to nawet dobrze bo zaczynali mnie oni już trochę denerwować. Na...