Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Całkiem "przyjemna" lektura. Wyraźnie czuć ducha dawnych czasów przy zamkach, cmentarzach i na rozstajach dróg gdzie chowano samobójców. Nowe opowiadania, które poznałam miały różne poziomy. Bywały nudniejsze, jak opowiadania starszego sąsiada, ale były też bardziej interesujące. Szczególnie zapamiętałam jedno, gdzie były zupełnie dla mnie nowe opisy powstawania wampirów. Te "narodziny" i ich dojrzewanie zupełnie zostały zapomniane przez obecnych twórców fantasy. Książka ogólnie dobra, z fajnymi stylami pisania, ale ocena taka, bo w porównaniu z nowszymi pozycjami wypada blado. Ps. Opowiadania: "Wij", "Rodzina wilkołaka", "Upiór" i "W domu Sary" pominęłam, bo już je czytałam w innych książkach.