Dlaczego nikt nie sprawdza pod wzgledem rzetelności historycznej ksiązki , które dalej wysyłane są do druku. Pan Andrzej Zieliński nie za bardzo lubi Władysława Łokietka i ma do tego prawo. Jednak jeżeli swoje opinie zamieszcza w książce z licznymi błędami to nie jest to dobre. Dla przykładu : Miejsce bitwy pod Płowcami umieszcza w pbliżu wsi Łodwigowo a Stębarkiem wg autora leżące w pobliżu wsi Płowce. Autor myli Płowce z bitwą pod Grunwaldem gdzie wymienione wsie leżą i istnieją do dnia dzisiejszego.

Dlaczego nikt nie sprawdza pod wzgledem rzetelności historycznej ksiązki , które dalej wysyłane są do druku. Pan Andrzej Zieliński nie za bardzo lubi Władysława Łokietka i ma do tego prawo. Jednak jeżeli swoje opinie zamieszcza w książce z licznymi błędami to nie jest to dobre. Dla przykładu : Miejsce bitwy pod Płowcami umieszcza w pbliżu wsi Łodwigowo a Stębarkiem wg...

Katastrofa! Autor popełnia w swojej pracy tyle błędów i przytacza tak wiele wyssanych z palca "faktów", że nie sposób ich policzyć. Nie chciałbym pastwić się nad autorem, ale nie wiem czy to zwykłe niedbalstwo, czy też świadomy zabieg, by podawać informacje sprzeczne ze sobą w zależności od tego jak pasuje autorowi do jego ogólnego, tendencyjnego obrazu. Najgorzsze, że taki kwiatek trafia w ręce czytelnika, który zawodowym historykiem nie jest (książka adresowana jest do amatorów historii),toteż może on wprowadzać czytających w błąd. Prosty przykład nierzetelności autorskiej to datowanie jego urodzin na rok 1260 (str. 26),by nieco dalej podać, że żeniąc się w roku 1279 Łokietek ma lat trzydzieści (str. 34). Zdarzyło mu się uśmiercić Przymysła II 4 miesiące przed wstąpieniem na tron. Snuć absurdalne domysły na temat motywów działania księcia niepoparte żadnymi konkretnymi dowodami. Ogólnie rzecz biorąc Andrzej Zieliński pisze w swojej książce mnóstwo bzdur. W bibliografii końcowej zdradza niechcący, że nie zajrzał do ani jednego źródła z epoki którą opisuje, korzysta więc jedynie z prac innych autorów, usuwając z nich to, co nie pasuje do jego absurdalnych twierdzeń. Zresztą większość pozycji, mocno już nieaktualnych (głównie z lat PRL i wcześniejszych) została potraktowana wybiórczo. To jest po prostu dramat, że tak nierzetelnie napisana książka trafiła na rynek wydawniczy. Pewnym pocieszeniem może być dość lekkie dziennikarskie pióro jakim autor dysponuje. To jednak za mało by wystawić pozytywną opinię.

Katastrofa! Autor popełnia w swojej pracy tyle błędów i przytacza tak wiele wyssanych z palca "faktów", że nie sposób ich policzyć. Nie chciałbym pastwić się nad autorem, ale nie wiem czy to zwykłe niedbalstwo, czy też świadomy zabieg, by podawać informacje sprzeczne ze sobą w zależności od tego jak pasuje autorowi do jego ogólnego, tendencyjnego obrazu. Najgorzsze, że...

mimo, iż parę razy pogubiłam się w zawiłych szczegółach biografii p. Łokietka, to uważam ją za napisaną dobrym, naukowym językiem.

mimo, iż parę razy pogubiłam się w zawiłych szczegółach biografii p. Łokietka, to uważam ją za napisaną dobrym, naukowym językiem.

Na książka Andrzeja Zielińskiego wpadłam zupełnym przypadkiem- zwróciła moją uwagę podczas buszowania po antykwariacie. Kosztowała tylko parę złotych, więc co mi tam. W sumie nawet miło spędziłam przy niej czas.

Autor zdecydowanie nie pała miłością do postaci Władysława Łokietka, któremu zarzuca wszystko co najgorsze. Książki za dzieło całkowicie obiektywne bym nie uznała, choć trzeba przyznać, że Władkowi naprawdę daleko było do dobrego władcy. Zjednoczył państwo i koronował się na króla i trzeba mu to oddać. Inna sprawa, że jego rywalom zdobywanie tych samych celów wychodziło trochę jednak lepiej i gdyby któryś z nich utrzymał koronę, mógłby ten okres wyglądać inaczej. Ale cóż... Lepiej nieudolnie niż wcale. Na plus książce zapisuje próbę zmienienia wyidealizowanego wizerunku Łokietka jako władcy małego ciałem, ale wielkiego duchem. W gruncie rzeczy zgadzam się z Zielińskim, Władysław nigdy nie przestał być małym książątkiem dzielnicowym i taki jego obraz powinien przetrwać w pamięci pokoleń. Prawdziwy. Polska już jest na mapie świata długie lata i może nadszedł wreszcie czas na rozprawę z propagandowym przedstawieniem naszej historii? Nie ma już potrzeby pisać "ku pokrzepieniu serc" i warto by było skończyć z podkolorowanymi przedstawieniami władców średniowiecza i powodów do dumy szukać tam, gdzie naprawdę można je znaleźć. Na minus dla "Niezłomnego czy nikczemnego?" przemawia mała bibliografia, brak przypisów i mnóstwo drobnych, nieprofesjonalnych złośliwości Autora.

W ogólnym rozrachunku? Może być.

Na książka Andrzeja Zielińskiego wpadłam zupełnym przypadkiem- zwróciła moją uwagę podczas buszowania po antykwariacie. Kosztowała tylko parę złotych, więc co mi tam. W sumie nawet miło spędziłam przy niej czas.

Autor zdecydowanie nie pała miłością do postaci Władysława Łokietka, któremu zarzuca wszystko co najgorsze. Książki za dzieło całkowicie obiektywne bym nie uznała,...

Interesująca. Przedstawia ciekawe fakty z życia króla i jego nieudolne, wręcz momentami irytujące decyzje. Przykład - bitwa pod Płowcami. W większości wydań historycznych przypisuje się zwycięstwo Łokietkowi.Po lekturze tej książki zaczęłam drążyć temat i okazało się ,że historycy nie mówią jednym głosem. Książka rzetelnie opisuje realia tamtych wydarzeń i głupotę króla. A ta ogólna nienawiść do mieszczaństwa?! Nie wiedziałam o tym... A oddanie Pomorza w ręce Krzyżaków w tak idiotyczny sposób!? Książka zmusza do przemyśleń i do poszukiwania dalszych faktów i ciekawostek, aby skonfrontować z nimi swoją dotychczasową wiedzę. Zarzuca się autorowi jednostronność. Bzdura. Dla nas czytelników pozostawił pytanie bez odpowiedzi - niezłomny czy nikczemny?

Interesująca. Przedstawia ciekawe fakty z życia króla i jego nieudolne, wręcz momentami irytujące decyzje. Przykład - bitwa pod Płowcami. W większości wydań historycznych przypisuje się zwycięstwo Łokietkowi.Po lekturze tej książki zaczęłam drążyć temat i okazało się ,że historycy nie mówią jednym głosem. Książka rzetelnie opisuje realia tamtych wydarzeń i głupotę króla. A...

Lubię książki historyczne pana Andrzeja. Pisze ciekawie, podaje wiele mało znanych faktów. Łokietek, nazywany przez Niego "małym księciem" najwyraźniej nie należy do Jego faworytów w historii naszego państwa.

Lubię książki historyczne pana Andrzeja. Pisze ciekawie, podaje wiele mało znanych faktów. Łokietek, nazywany przez Niego "małym księciem" najwyraźniej nie należy do Jego faworytów w historii naszego państwa.