Jeśli kiedyś w trakcie czytania książki pomyśli się Wam, by przeczytać jej recenzję, pamiętajcie, że to ogromny błąd. Ja na chwilkę o tym zapomniałam i w ten sposób uświadomiłam sobie, że książka wprawdzie ma fabułę ciekawą, ale można by ująć ją w tomie trzy razy krótszym. Szczegóły, którymi raczy nas autor, czasami są oczywiście potrzebne (dla lepszego zobrazowania akcji lub oddania klimatu), ale tutaj mamy ich zdecydowanie zbyt dużo. W pewnym momencie zaczęłam omijać opowieści co poniektórych bohaterów, o których wiedziałam, że niczego do historii nie wniosą. Inaczej przez "Syndrom Tanatosa" ciężko byłoby mi przebrnąć.
Pomysł jest całkiem dobry - zgraja lekarzy chce naprawić świat (albo zagarnąć fortunę, nie wiadomo) poprzez subtelne przeprowadzanie zmian w ludzkich mózgach. Gdy rozpoczynali swój eksperyment jeden z konowałów, czyli nasz główny bohater, przebywał w więzieniu za handel narkotykami - z racji rzeczy nie mógł więc zostać w porę wtajemniczony i teraz odkrywa spisek na własną rękę, by go zniszczyć. Autor jednak nie mógł zdecydować się, czy jego bohaterowie są źli czy dobrzy i tak oto przedstawia ich w mętnym świetle, letnich, by nie musieć podejmować kategorycznych decyzji. Są jednocześnie sprawcami jak i oprawcami. Chcąc nie chcąc wychodzi z tego historia naiwna, w której nic nie zostaje wyjaśnione.

Jeśli kiedyś w trakcie czytania książki pomyśli się Wam, by przeczytać jej recenzję, pamiętajcie, że to ogromny błąd. Ja na chwilkę o tym zapomniałam i w ten sposób uświadomiłam sobie, że książka wprawdzie ma fabułę ciekawą, ale można by ująć ją w tomie trzy razy krótszym. Szczegóły, którymi raczy nas autor, czasami są oczywiście potrzebne (dla lepszego zobrazowania akcji...