Cornwall to bakałarz, ale przede wszystkim badacz historii. Przez przypadek odnajduje wyrywek starego manuskryptu mówiący o Prastarych zamieszkujących Utrację - krainę magiczną i niebezpieczną. Jest przekonany, że kradzież nie została zauważona, ale z błędu szybko wyprowadza go goblin Oliver. Świadkiem kradzieży był wredny mnich Oswald, który niecny uczynek Corwalla postanawia wykorzystać dla własnych celów. O zdarzeniu powiadania inkwizytora Becketta – mordercę i kanalię znienawidzoną nawet przez hierarchów kościelnych. Beckett to nie człowiek, który wchodzi w układy, każe zabić Oswalda i ukraść manuskrypt. Nie wie, że kradnie odpowiednio spreparowaną kopię. Corwall wyrusza na poszukiwania Prastarych, a po piętach depcze mu Beckett... Podróż do Utracji szybko przeradza się w tytułową pielgrzymkę, bo do Corwalla dołączają co i rusz kolejne indywidua. Ten sposób zawiązania akcji może sugerować doskonałą, charakterną przygodę z wyrazistym przeciwnikiem. Niestety tak nie jest. Wszelkiej maści gobliny, trolle, gnomy, niziołki w otoczeniu Cromwella tworzą kompanię barwą, ale miałką nad wyraz, a sam Beckett – jedyna nadzieja na dramatyzm – kończy marnie.
Simak skupia się na idei tolerancji: tutaj nie ma miejsca na uprzedzenia, każda z postaci – choć całkowicie różna – jest honorowa, skłonna do poświęceń. Naciągane, ale przełknąć się da. Przygoda goni przygodę, bestiariusz się rozrasta, galeria osobowości również (bo i świat magiczny, i świat realny, a na końcu kosmici),ale cała opowieść to jedna wielka sielanka z marnymi dialogami. Między początkiem a końcem jest środek tworzony przez Simaka ad hoc, mało atrakcyjny i niczego nieuzupełniający, jedynie wypełniający kolejne stronice.

Cornwall to bakałarz, ale przede wszystkim badacz historii. Przez przypadek odnajduje wyrywek starego manuskryptu mówiący o Prastarych zamieszkujących Utrację - krainę magiczną i niebezpieczną. Jest przekonany, że kradzież nie została zauważona, ale z błędu szybko wyprowadza go goblin Oliver. Świadkiem kradzieży był wredny mnich Oswald, który niecny uczynek Corwalla...

Spośród dotychczas przeczytanych Simaka, ta podobała mi się najmniej. Młodzieżowa przygodówka bez jakiegoś większego sensu. Przyjemna, ale to tyle.

Spośród dotychczas przeczytanych Simaka, ta podobała mi się najmniej. Młodzieżowa przygodówka bez jakiegoś większego sensu. Przyjemna, ale to tyle.

O tej książce miałem dobre (choć dość mętne) wspomnienia z dzieciństwa. Po latach do niej wróciłem i okazało się, że to gniot, nawet nie na półuśmiech...

O tej książce miałem dobre (choć dość mętne) wspomnienia z dzieciństwa. Po latach do niej wróciłem i okazało się, że to gniot, nawet nie na półuśmiech...

Przeczytałem dziecięciem będąc, a więc już pewnie ze 20 lat temu. Urzekła mnie baśniowym klimatem. Zresztą była to jedna z pierwszych książek fantasy, które czytałem. Nie dam sobie teraz głowy uciąć, czy najpierw przeczytałem to, czy "Władcę Pierścieni". W każdym razie to była jedna z tych książek które pomagały mi odkrywać uroki czytania. Gwiazdki daję tylko za to, bo przyzna, się, że z samej książki niewiele już pamiętam.

Przeczytałem dziecięciem będąc, a więc już pewnie ze 20 lat temu. Urzekła mnie baśniowym klimatem. Zresztą była to jedna z pierwszych książek fantasy, które czytałem. Nie dam sobie teraz głowy uciąć, czy najpierw przeczytałem to, czy "Władcę Pierścieni". W każdym razie to była jedna z tych książek które pomagały mi odkrywać uroki czytania. Gwiazdki daję tylko za to, bo...

zakupiona w komplecie z innym.
Plusy:
1. szybko się ją przeczytało
Minusy:
1.strata czasu
Porady: tylko dla młodego czytelnika

zakupiona w komplecie z innym.
Plusy:
1. szybko się ją przeczytało
Minusy:
1.strata czasu
Porady: tylko dla młodego czytelnika