Wezuwia Adelia Rachela Ortese Aguilar nadal w akcji. Henryk II nie pozwala jej powrócić do ojczyzny i dalej wykorzystuje w celu rozwiązywania zagadek tajemniczych zgonów. Tym razem trup jest nie byle jaki, bo chodzi o królewską kochankę, piękną Rozamundę, która zostaje otruta. Wojna domowa wisi w powietrzu, a wszystko rozgrywa się w pięknym, pokrytym śniegiem i skutym lodem, krajobrazie. Czy morderczynią jest zazdrosna królowa? Przekonajcie się sami.

Od poprzedniej części niewiele się zmieniło, Adelia nadal przedkłada logikę nad emocje, chociaż w tej części emocje czasem będą brały górę nad rozumem, sami szybko się przekonacie dlaczego. Intryga jest trochę mniej ciekawa niż w części pierwszej, a akcja tocząca się przez większość czasu w zamknięciu i odcięciu od reszty świata, odrobinę mniej dynamiczna. Ludzie nadal zabobonni i przerażeni działaniami Adelii, nasza główna bohaterka nie miała łatwo w życiu. Bo życie z wizją płonącego stosu jako swojego przeznaczenia do najłatwiejszych chyba nie należy.
Całość jest na podobnym poziomie jak poprzedni tom, więc nadal polecam do czytania w ramach ciekawostki. W końcu nie często mamy okazję obserwować pracę średniowiecznego patologa-detektywa i do tego jeszcze kobiety! :)

Wezuwia Adelia Rachela Ortese Aguilar nadal w akcji. Henryk II nie pozwala jej powrócić do ojczyzny i dalej wykorzystuje w celu rozwiązywania zagadek tajemniczych zgonów. Tym razem trup jest nie byle jaki, bo chodzi o królewską kochankę, piękną Rozamundę, która zostaje otruta. Wojna domowa wisi w powietrzu, a wszystko rozgrywa się w pięknym, pokrytym śniegiem i skutym...