To bardzo dziwna książka i bardzo źle mi się ja czytało. Tak bardzo, że musiałam przerywać na kilka dni i szukać wyjaśnienia w innych utworach Hemingwaya.
Tak naprawdę, to chyba jej nie zrozumiałam. To znaczy wiem z grubsza o co chodzi, że jest to o relacji homoseksualnej i biseksualnej młodej rozpuszczonej Katarzyny, ale nie rozumiem całej tej formy w jakiej ten problem został przedstawiony. Dialogi były powtarzalne, bohaterowie co rusz przypominali sobie, że się kochają (tak jakby chcieli utwierdzić rzeczywistość), że są dla siebie ważni, że oni są niepowtarzalni, że aż wydało mi się to sztuczne. W sumie to tak naprawdę nic się w tej powieści nie dzieje. Bohaterowie jedynie utwierdzają się w miłości, pija, i opalają się i chodzą do fryzjera. Przez chwile myślałam, że autor chce pokazać, że jeśli się czegoś szuka, to można zgubić to co już się ma, ale chyba tak do końca to nie było.
Przeczytałam, że ta książka nie powinna się nigdy ukazać, ponieważ sam autor z jakiegoś powodu sobie tego nie życzył, że była napisana w trzech wersjach. Uważam, że gdyby chciał do doprowadziłby do takiej wersji, która byłaby dla niego zadowalająca i poszła do druku, a ja nie zastanawiałabym się czy czytam Hemingwaya czy tez wersje wydawcy, który wybrał coś z Hemingwaya. Stało się inaczej. A ja najbardziej nie lubię kiedy zbija się kapitał na cudzej śmierci. A zatem te książkę czytało mi się źle podwójnie.

To bardzo dziwna książka i bardzo źle mi się ja czytało. Tak bardzo, że musiałam przerywać na kilka dni i szukać wyjaśnienia w innych utworach Hemingwaya.
Tak naprawdę, to chyba jej nie zrozumiałam. To znaczy wiem z grubsza o co chodzi, że jest to o relacji homoseksualnej i biseksualnej młodej rozpuszczonej Katarzyny, ale nie rozumiem całej tej formy w jakiej ten problem...