Napisaniem tego poematu nieszczęsny Owidiusz ściągnął na siebie niełaskę cesarza Augusta,co w dużej mierze przyczyniło się do jego wygnania z Rzymu.
Czy rzeczywiście poemat ten jest aż tak bulwersujący i niemoralny?
Otóż muszę - przynajmniej niektórych - rozczarować. "Ars amandi" przez stulecia cieszyła się opinią książki zakazanej,moim zdaniem całkowicie niezasłużoną.Czytelnik nie znajdzie w niej wyuzdanych,erotycznych obrazów,lecz eleganckie,wyrafinowane,skrzące ironicznym dowcipem połączonym z odrobiną frywolności i pikanterii...porady dotyczące tego,jak zdobyć i utrzymać przy sobie obiekt uczuć,jak zachowywać się w towarzystwie,gdzie szukać miłości.
Owidiusz stworzył udane połączenie frywolnego poematu erotycznego z gatunkiem dydaktycznym,dalekim jednak od nadętego moralizatorstwa.Jego dzieło po upływie dwóch tysięcy lat nadal zachwyca pięknem języka,swobodnym potraktowaniem tematyki oraz niekłamaną radością wynikającą z odkrywania uroków życia.Prawdy dotyczące człowieczej natury świadczą o doskonałej znajomości ludzkiej psychiki - są uniwersalne bez względu na epokę.
Być może właśnie w tym tkwi przyczyna nieśmiertelności tego dzieła.
Czyta się je jednym tchem,dostarcza wielu przyjemnych wrażeń i refleksji.
Polecam!

Napisaniem tego poematu nieszczęsny Owidiusz ściągnął na siebie niełaskę cesarza Augusta,co w dużej mierze przyczyniło się do jego wygnania z Rzymu.
Czy rzeczywiście poemat ten jest aż tak bulwersujący i niemoralny?
Otóż muszę - przynajmniej niektórych - rozczarować. "Ars amandi" przez stulecia cieszyła się opinią książki zakazanej,moim zdaniem całkowicie...