Biorąc pod uwagę moją miłość do baletu - musiałam książkę ocenić wysoko.
Muszę jednak powiedzieć, że bardzo mnie zdziwiło, że książka jest - jak na tancerza - tak świetnie napisana. Sama Maja napisała na wstępie żart o tępocie tancerek w ogólnym wyobrażeniu... Sądziłam zatem, że dla miłości do jej tańca przebrnę jakoś to czytanie. I nagle wielka niespodzianka, ponieważ książka okazała się napisana tak porywająco i ciekawie, że przeczytałam ją w jedną noc + 2-3 godziny dnia następnego. Nie mogłam się oderwać.
Są ciekawe odniesienia do znanych wielkich choreografów, ich stylu pracy, jest bardzo ciekawe spojrzenie na Waganową, jest dużo szczerości aż do bólu (np. opis własnej aborcji z podaniem przyczyny: bo tak dobrze tańczyłam wtedy i miałam taką dobrą wagę). Szczerość ta tworzy jakąś prawdę, która ma swoją wartość.
Książka momentami niezwykle zabawna np. opisy jak rosyjscy tancerze na wyjazdach do USA demolowali hotele gotując np makaron w zlewach, jeździli do USA z walizkami pełnymi jedzenia, aby żadnego dolara nie wydać na żywność, ale kupić amerykańskie ubrania, rzeczy nie do zdobycia w ZSRR, ewentualnie przywieść pieniądze dla rodzin w Rosji. Jeden z tancerzy odmawia Mai pójścia z nią na kolację mówiąc, że miałby wyrzuty, że objada dziecko z butów.
Jest zapis arcyśmiesznej randki z Kennedy - gdzie Maja nie umiała po angielsku ani słowa, więc mówiła jedynie cały wieczór Yes Sir, No Sir.
Generalnie bardzo fajna książka: dla tych, kto zna taniec M.P. lektura obowiązkowa, dla innych lektura nieobowiązkowa ale ciekawa.

Biorąc pod uwagę moją miłość do baletu - musiałam książkę ocenić wysoko.
Muszę jednak powiedzieć, że bardzo mnie zdziwiło, że książka jest - jak na tancerza - tak świetnie napisana. Sama Maja napisała na wstępie żart o tępocie tancerek w ogólnym wyobrażeniu... Sądziłam zatem, że dla miłości do jej tańca przebrnę jakoś to czytanie. I nagle wielka niespodzianka, ponieważ...