Mity greckie to temat-rzeka. Mnogość tematów, mnogość ujęć, słowem źródło niewyczerpane. Robert Graves w swojej znanej i popularnej pracy podjął się przedstawienia tego fascynującego zagadnienia. Mity zostały zestawione chronologicznie w stu siedemdziesięciu jeden rozdziałach. Każdy z nich został ujęty w trzy częściową strukturę: mityczna opowieść, przypisy pozwalające wskazać literackie źródło przekazu, wreszcie własną interpretację mitów autorstwa samego Gravesa. System jest bardzo dobry, ponieważ czytelnik może sobie uświadomić, "skąd my to właściwie wiemy". Sama mityczna narracja oraz przypisy zasługują na bardzo wysoką ocenę. Gorzej jest z interpretacjami. Całość pisana jest pod tezę o Białej Bogini, matriarchacie i innych takich sprawach. Argumentacja jest maksymalnie naciągana, dowody czerpane z symboliki liczb, kwiatów, zwierząt, podejrzanych etymologii (wszystko to niesamowicie rozrzucone od sasa do lasa pod względem chronologicznym i geograficznym)... Sporo głupot tam Graves powypisywał, tak to trzeba ująć. Jego propozycja interpretacyjna została w znakomitej większości odrzucona, do nauki nie weszła. Jego książkę trzeba czytać ze swego rodzaju filtrem. Ale czyta się naprawdę dobrze, mity ukazane są kompletnie, stąd też na pewno warto czytać. Tyle że z głową.

Tomasz Babnis

Mity greckie to temat-rzeka. Mnogość tematów, mnogość ujęć, słowem źródło niewyczerpane. Robert Graves w swojej znanej i popularnej pracy podjął się przedstawienia tego fascynującego zagadnienia. Mity zostały zestawione chronologicznie w stu siedemdziesięciu jeden rozdziałach. Każdy z nich został ujęty w trzy częściową strukturę: mityczna opowieść, przypisy pozwalające...