Rzetelne opracowanie, pełne szczegółów, więc raczej dla osób, które już mają pewną wiedzę na temat krucjaty przeciw albigensom. Dla laika ilość informacji może być przytłaczająca.
Współcześnie ku przestrodze, jakie zło może wywołać przekonanie o jedynej słuszności swoich poglądów. Czasy się zmieniają, schematy powielane przez ludzi niekoniecznie.

Rzetelne opracowanie, pełne szczegółów, więc raczej dla osób, które już mają pewną wiedzę na temat krucjaty przeciw albigensom. Dla laika ilość informacji może być przytłaczająca.
Współcześnie ku przestrodze, jakie zło może wywołać przekonanie o jedynej słuszności swoich poglądów. Czasy się zmieniają, schematy powielane przez ludzi niekoniecznie.

Świetna książka ukazująca nieco odmienny punkt widzenia. Ze względu na przytłaczającą ilość nazwisk i szczegółów historycznych poleciłabym ją czytelnikom posiadającym już ogólną wiedzę na temat historii Albigensów i w ogóle Katarów na terenach dzisiejszej Francji. Wartościowa ze względu na przytoczone fragmenty protokołów i zeznań oraz bardzo wnikliwe oddanie rzeczywistości i codzienności "Provinciales heretici".

Świetna książka ukazująca nieco odmienny punkt widzenia. Ze względu na przytłaczającą ilość nazwisk i szczegółów historycznych poleciłabym ją czytelnikom posiadającym już ogólną wiedzę na temat historii Albigensów i w ogóle Katarów na terenach dzisiejszej Francji. Wartościowa ze względu na przytoczone fragmenty protokołów i zeznań oraz bardzo wnikliwe oddanie rzeczywistości...

7,5/10

7,5/10

"Najświętsza wojna" to historia 20-letniej krucjaty przeciwko katarom w hrabstwie Tuluzy na południu Francji (dzisiejsza Langwedocja) która została ogłoszona w 1209 roku.Osnową pracy jest teoria autora że herezja i katarzy nie istnieli.Zatem zdaniem autora ,krucjata została ogłoszona przeciwko jak jak najbardziej katolickiej społeczności.Społeczności którą charakteryzowało odrębność zachowania i postępowania w życiu społecznym (świeckość,dworność,grzeczność określana mianem cortesia )ogólnie upraszczając.Mnie to nie przekonuje.
Natomiast sam opis zmagań to świetny pełnokrwisty reportaż historyczny.Autor osiągnął to poprzez przywołanie zeznań świadków tamtych czasów ,które zachowały się w protokołach inkwizycyjnych jak również cytaty z urzędowych dokumentów.Dzięki temu czas rzezi i pożogi,wojennego zdziczenia,apokalipsy która spadła na zwykłych mieszkańców jest moim zdaniem taka wyrazista.
Mankamentem pracy w moim odczuciu jest brak szerszego tła politycznego.
Przecież suwerenem tych ziem w owym czasie był Piotr II król Aragonii.
To na jego wasali spadła inwazja.Region ten sąsiadował z posiadłościami Anglii ,Francji ,Świętego Cesarstwa Rzymskiego a głównymi krzyżowcami byli baronowie z północnej Francji.Wodzem zresztą też.W opisie konfliktu tego w ogóle nie widać.Nie widać stosunku tych potęg do krucjaty ich wpływów ,interesów i inspiracji.
Nie przekonują mnie również rozważania autora na temat preludium podstaw ludobójstwa ( mam nadzieję że to dobre określenie).Że ideologiczne podstawy krucjaty (wypracowane przez papiestwo) i praktyczne wykonanie są prekursorem współczesnego ludobójstwa.Równie dobrze dobrze mogły by to być wydarzenia związane z pierwszą krucjatą ,podbój Słowian Połabskich przez Albrechta Niedżwiedzia czy też bardziej współczesnie zaplanowana rzeż po wygranej wojnie Dżungarów przez Chińczyków z początku XVIII wieku.

"Najświętsza wojna" to historia 20-letniej krucjaty przeciwko katarom w hrabstwie Tuluzy na południu Francji (dzisiejsza Langwedocja) która została ogłoszona w 1209 roku.Osnową pracy jest teoria autora że herezja i katarzy nie istnieli.Zatem zdaniem autora ,krucjata została ogłoszona przeciwko jak jak najbardziej katolickiej społeczności.Społeczności którą charakteryzowało...