O tym, że Pat Conroy jest świetnym pisarzem przekonałam się już kilka lat temu czytając Muzykę plaży, kupiłam tę książkę z myślą o wcześniej lekturze, jednak nie do końca ją pamiętając.
Nie wiem do jakiego gatunku zaliczyć tę powieść. Obyczajowa? Hmm być może teoretycznie, jednak posiada tyle różnych wątków i zahaczeń o inne gatunki, że ciężko jednogłośnie to określić.
Akcja kręci się wokół grupki przyjaciół, których połączyła główna postać Leo King, syn konserwatywnej dyrektorki, który zmierzając się z własnymi demonami musiał odpokutować swoje nie do końca popełnione winy. Jest końcówka lat 60, kiedy losy Leo, bliźniąt o podejrzanej przeszłości, sierot, elity i "murzynów" łączą się w jedną przygodę. Mijają lata a ich ścieżki życiowe zdają się nachodzić, lecz pewnie tajemnice zaczynają się dopiero rozwiązywać kiedy paczka z Charlestone jest już blisko czterdziestki.
Conroy przez chwilę sprawia, że czujemy się częścią układanki, przyglądamy się nietolerancji rasowej, która często dzisiaj jest poważnym problemem, nietolerancji klasowej, która odgrywa większą rolę, niż nam się wszystkim zdawało wydawać. To nie jest kolejna wymyślona historia, idealna do sfilmowania,niemal namacalnie mamy wrażenie, że to postacie są realne, tym bardziej niestety zdajemy się odczuwać ukłucie żalu na zakończenie, które autor nam zgotował.
Świat nie jest taki kolorowy, jaki może się wydawać, czasem po prostu trzeba doceniać co w danej chwili się ma, bo tak łatwo to stracić. Książka idealna do wielokrotnego przeczytania, niczym lektury Ericha Segala.

O tym, że Pat Conroy jest świetnym pisarzem przekonałam się już kilka lat temu czytając Muzykę plaży, kupiłam tę książkę z myślą o wcześniej lekturze, jednak nie do końca ją pamiętając.
Nie wiem do jakiego gatunku zaliczyć tę powieść. Obyczajowa? Hmm być może teoretycznie, jednak posiada tyle różnych wątków i zahaczeń o inne gatunki, że ciężko jednogłośnie to...