Szczerze mówiąc ciężko mi powiedzieć, o czym jest ta książka i do czego zmierza. Przypomina raczej zlepek losowych wydarzeń połączonych osobami głównego bohatera i jego towarzyszki. Za "wątkiem sprzed lat" początkowo nadążałam, ale po jakimś czasie też mi się urwał.

Szczerze mówiąc ciężko mi powiedzieć, o czym jest ta książka i do czego zmierza. Przypomina raczej zlepek losowych wydarzeń połączonych osobami głównego bohatera i jego towarzyszki. Za "wątkiem sprzed lat" początkowo nadążałam, ale po jakimś czasie też mi się urwał.

„powieść przepełniona erotyzmem i głęboką refleksją nad życiem” napisano na okładce książki i szczerze to nie wiem, kto wydał taką opinię na temat tej książki, bo dla mnie ani nie była przepełniona erotyzmem ani refleksją nad życiem. Do mojego życia nic nie wniosła. Czytało się ciężko i chyba coś ze mną nie tak, bo książki chyba nie zrozumiałam do końca. Dziwna bardzo. A osoba, która napisała, że książka jest przepełniona erotyzmem, to chyba inny erotyzm ma na myśli niż ja, bo dla mnie to nic erotycznego w powieści nie było.

„powieść przepełniona erotyzmem i głęboką refleksją nad życiem” napisano na okładce książki i szczerze to nie wiem, kto wydał taką opinię na temat tej książki, bo dla mnie ani nie była przepełniona erotyzmem ani refleksją nad życiem. Do mojego życia nic nie wniosła. Czytało się ciężko i chyba coś ze mną nie tak, bo książki chyba nie zrozumiałam do końca. Dziwna bardzo. A...

Szmira obyczajowA o wszystkie i niczym.

Szmira obyczajowA o wszystkie i niczym.

Nim zaczęłam ją czytać, przeczytałam w necie czyjąś recenzje i akurat to była ta na minus. Pomyślałam hmm ciekawo czy mi się spodoba, ale nastawienie było już inne. I jak się okazało każdy ma inny gust. Ja nie mogłam się od niej oderwać. Spodobało mi się ta książka to przeplatanie tego co było i tego co jest. A o czym jest? Znany autor wraca do swego rodzinnego miasta i zaczyna wspominać - to sentymentalna podróż w swe dzieciństwo i wczesną młodość, o kobietach jego życia i kontaktach erotycznych z nimi, ale jak dla mnie to tam za mało tego erotyzmy by to nazywać w liczbie mnogiej - był jeden

Nim zaczęłam ją czytać, przeczytałam w necie czyjąś recenzje i akurat to była ta na minus. Pomyślałam hmm ciekawo czy mi się spodoba, ale nastawienie było już inne. I jak się okazało każdy ma inny gust. Ja nie mogłam się od niej oderwać. Spodobało mi się ta książka to przeplatanie tego co było i tego co jest. A o czym jest? Znany autor wraca do swego rodzinnego miasta i...

No cóż.... nie wszystkie książki jednego autora muszą być rewelacyjne. Nie wszystkie musza porwać tak, jak zrobiła to książka Pozwólcie nam krzyczeć. Mam jednak nadzieję, że to tylko chwilowe rozczarowanie. Strasznie strasznie się zmęczyłam tą książką i wynudziłam się maksymalnie. Takie trochę owijanie w bawełnę. Mężczyzna - pisarz, który osiągnął już swoją sławę, wraca do rodzinnego miasta a tym samym do zamkniętych z pozoru rozdziałów swojej przeszłości. Okazuje się, że aby żyć, trzeba powiedzieć głośno niektóre słowa, wyjaśnić sprawy i skonfrontować się ze swoim sumieniem. Motyw z pozoru ciekawy. Wykonanie jednak słabe. Przez całe 170 stron nie mamy pojęcia o co chodzi, o jaką przeszłość. Bohater jedynie mija się ciągle z Piotrowskim grającym na bębnie, ale my - czytelnicy nie możemy nawet między wierszami przeczytać o co chodzi . Wiadomo, że sprawa ma związek z wojną. No i tak dochodzimy do 175 strony, gdzie wszystko się wyjaśnia, zostaje nam 5 stron, aby pozamykać otwarte wątki i koniec książki.
Uparta jestem, więc przeczytałam do końca, ale nikogo bym na to nie skazała.

No cóż.... nie wszystkie książki jednego autora muszą być rewelacyjne. Nie wszystkie musza porwać tak, jak zrobiła to książka Pozwólcie nam krzyczeć. Mam jednak nadzieję, że to tylko chwilowe rozczarowanie. Strasznie strasznie się zmęczyłam tą książką i wynudziłam się maksymalnie. Takie trochę owijanie w bawełnę. Mężczyzna - pisarz, który osiągnął już swoją sławę, wraca do...