Za "młodzieżówkę" się już nie uważam. I to nie tylko dlatego, że wiek już nie ten. Mimo to, za książkę Książę Mgły przeznaczoną dla młodzieży właśnie, zabrałam się z miłą chęcią. Moje oczekiwania względem książki były wielkie, aż chciałoby się rzec - przeogromne (w końcu to Zafon). Mając jednak w pamięci, iż jest to debiut Zafona, dałam książce, jak i jej autorowi mały margines błędów. Mistrzem bowiem mało kto się rodzi, a pierwsze kroki nie zawsze muszą być udane.

Na szczęście Książę Mgły nie zawodzi. Przyznać jednak trzeba, że owa "młodzieżówka" jest tutaj wyraźnie odczuwalna. Styl jest prosty. Podobnie zresztą fabuła. I choć nie brak tutaj magii, nie da się nie zauważyć, iż nie jest to ta sama magia - magia dla dorosłych, którą znamy z Cienia wiatru. Mimo to, książkę czyta się szybko (nawet bardzo) i przyjemnie. Wiem co mówię, bo ledwo zaczęłam, a już kończyć musiałam.

W Księciu... znajdziemy wiele wartościowych elementów, za które Zafona uwielbiamy. A zatem - mroczna tajemnica i równie mroczny klimat, pomieszanie świata realnego ze światem magicznym, a także - przygody niepozwalające się oderwać.

Na koniec zapytać by się chciało - dlaczego książka jest tak krótka? Myślę, że z powodzeniem Zafon mógłby rozszerzyć niektóre wątki. Książka z pewnością by na tym nie straciła.

Za "młodzieżówkę" się już nie uważam. I to nie tylko dlatego, że wiek już nie ten. Mimo to, za książkę Książę Mgły przeznaczoną dla młodzieży właśnie, zabrałam się z miłą chęcią. Moje oczekiwania względem książki były wielkie, aż chciałoby się rzec - przeogromne (w końcu to Zafon). Mając jednak w pamięci, iż jest to debiut Zafona, dałam książce, jak i jej autorowi mały...