Andrzeja Franaszka (ur. 1971) znam od kiedy zaczął pisać w "Tygodniku Powszechnym", lecz zachwyciłem się nim po biografii Miłosza (10 gwiazdek). Teraz podejmuję trud przestudiowania 44 esejów o współczesnych pisarzach, trudnych dla mnie – inżyniera, lecz skoro uparłem uczyć się przez całe życie, to takiej okazji pominąć nie mogę.
Niestety nawet wspomniana biografia nie jest popularna na LC i ma 8,12 (130 ocen i 22 opinie) a „Przepustka z piekła” zaledwie 7 (7 ocen i 2 opinie).

We wstępie Franaszek pisze:
„....Twórczość Stanisława Barańczaka, Ryszarda Krynickiego, Marcina Świetlickiego czy Romana Honeta pozwala dotknąć wizji świata jako piekła...”

Dlatego sen to tytułowa „Przepustka z piekła”. Ciąg dalszy tej myśli znajduję w eseju pod tym tytułem, który pochodzi z wiersza Świetlickiego (s.138):

„...Kiedy życie tak bardzo boli, że nie można wytrzymać – ucieka się w nieświadomość, sen staje się 'przepustką z piekła'.....”

To tylko malutki cytat wprowadzający Państwa w klimat tej cudownej książki, o której autor pisze:

„....opowiadam o książkach będących dla mnie prawdziwą przygodą duszy, mając nadzieję, iż równie zachwycające i użyteczne mogą się stać dla innych czytelników...”

Dziękuję Panie Andrzeju za ucztę duchową i intelektualną, jaką sprawiła mnie lektura tego zbioru. Oczywiście 10/10

Andrzeja Franaszka (ur. 1971) znam od kiedy zaczął pisać w "Tygodniku Powszechnym", lecz zachwyciłem się nim po biografii Miłosza (10 gwiazdek). Teraz podejmuję trud przestudiowania 44 esejów o współczesnych pisarzach, trudnych dla mnie – inżyniera, lecz skoro uparłem uczyć się przez całe życie, to takiej okazji pominąć nie ...

Trochę za dużo razy powtarzane wciąż te same cytaty

Trochę za dużo razy powtarzane wciąż te same cytaty

Ciężka ta mowa, którz mógłby jej słuchać? Trudne te eseje, którz mógłby je szybko i sprawnie przyswoić? W przypadku Masłonia sprawa była jakaś o wiele prostrza. W przypaku Franaszka czuło się ciężar tych interpretacji. Jednak napewno jest to porzyteczna lektura dla tych, którzy chcieli by się zainspirować czymś. Na pewno mozna siedziedzieć przez tydzień i spisać wszystkie omawiane publikacje itd. Ja jednak musiałem po 300 stronie spasować. Może przy biografii Miłosza będzie mi łatwiej?

Ciężka ta mowa, którz mógłby jej słuchać? Trudne te eseje, którz mógłby je szybko i sprawnie przyswoić? W przypadku Masłonia sprawa była jakaś o wiele prostrza. W przypaku Franaszka czuło się ciężar tych interpretacji. Jednak napewno jest to porzyteczna lektura dla tych, którzy chcieli by się zainspirować czymś. Na pewno mozna siedziedzieć przez tydzień i spisać wszystkie...